Wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 2008 r., sygn. I FSK 403/07
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Sylwester Marciniak (spr.) Sędziowie sędzia NSA Juliusz Antosik sędzia del. WSA Jerzy Płusa Protokolant Marcin Wacławik po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej J. C., M. C., A. M.- M. Sp. j. w L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 482/06 w sprawie ze skargi J. C., M. C., A. M.- M. Sp. j. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 26 stycznia 2006 r., [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za kwiecień i maj 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. C., M. C., A. M.- M. Sp. j. w L. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 482/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę J. C., M. C., A. M. "M." spółki jawnej w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 26 stycznia 2006 r., nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień i maj 2004 r.
2. W uzasadnieniu swego wyroku Sąd I instancji wskazał, iż przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej utrzymująca w mocy decyzję organu I instancji, w której organ ten uznał, że skarżąca, dokonując sprzedaży kaniuli i cewników, mieszczących się w grupowaniu PKWiU 33.10.15-17.20, nieprawidłowo stosowała stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 7% zamiast 22%.
3. W skardze na powyższą decyzję strona wniosła o jej uchylenie, zarzucając naruszenie: art. 6 ustawy z dnia 4 grudnia 2002 r. zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawę o oznaczaniu wyrobów znakami skarbowymi akcyzy oraz ustawę - Kodeks karny skarbowy (Dz. U. Nr 213, poz. 1803) przez jego niezastosowanie i przyjęcie, że podatnik obowiązany był zastosować stawkę 22%; zasad postępowania, to jest art. art. 121 § 1, 122, 180 § 1 i 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.); art. 191 Ordynacji podatkowej przez przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i dokonanie sprzecznych istotnych ustaleń z treścią zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.
