Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2010 r., sygn. I FSK 1768/08

Przepis art. 19 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT z 1993 r. należy interpretować w taki sposób, że faktura nieodzwierciedlająca rzeczywiście dokonanej czynności przez jej wystawcę, która rodziłaby u niego obowiązek podatkowy, nie daje odbiorcy tej faktury prawa do odliczenia wykazanego w niej podatku. Przyznanie bowiem prawa do odliczenia podatku w takim przypadku oznaczałoby, że prawo do odliczenia przysługuje z tytułu samego posiadania faktury z wykazanym podatkiem, który nie jest należny od podmiotu, który fakturę taką wystawił, jako nierealizującym czynności opisanej w tej fakturze.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka - Medek, Sędzia WSA del. Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej D. "P." spółki jawnej - Z. P., H. A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 6 marca 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 1131/07 w sprawie ze skargi D. "P." spółki jawnej - Z. P., H. A. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 6 kwietnia 2007 r. nr (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od D. "P." spółki jawnej - Z. P., H. A. w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 3.600 ( słownie: trzy tysiące sześćset ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 6 marca 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 1131/07, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu sprawy ze skargi D. "P." spółki jawnej - Z. P., H. A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. dnia 6 kwietnia 2007 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2002 r., oddalił skargę.

Przedstawiając stan faktyczny podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia 29 września 2006 r. o określeniu D. "P." sp. j. wysokości zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002r. Powodem wydania decyzji było zakwestionowanie prawa podatnika do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących wykonanie usług przez osoby mające być jego podwykonawcami, które to usługi w rzeczywistości nie zostały wykonane. Organ podatkowy zakwestionował faktury wystawione przez firmy: "D." D. K., "A." S.A. w W., PPHU "M." R. S., "L." M. S., PPMU A. K. i "S." R. C. W toku postępowania ustalono, że firma "D." D. K. nie składała deklaracji VAT-7 i nie wpłacała należnego z tego tytułu podatku. Z protokołu przesłuchania w/w w charakterze świadka, dokonanego w trakcie postępowania dotyczącego rozliczenia podatku VAT strony skarżącej za poszczególne miesiące 2003 r., a włączonego do akt sprawy w związku z brakiem możliwości uzyskania zeznań w tym postępowaniu, wynika, że D. K., pomimo zarejestrowanej działalności, faktycznie jej nie prowadził. Natomiast sam skarżący wezwany do przedstawienia powiązań usług z wystawionych faktur z usługami świadczonymi na rzecz kontrahentów spółki, nie potrafił powiązań tych wykazać. Spółka "A." wystawiała natomiast faktury wskazując w nich jedynie na umowę zawartą pomiędzy nią a D. "P.". W toku postępowania skarżący nie wykazał, jakie faktycznie usługi świadczyła ta spółka. Z kolei PPHU "M." R. S., została zarejestrowana przez inną osobę niż R. S., prawdopodobnie na podstawie skradzionych mu dokumentów. Strona skarżąca również nie przedstawiła powiązań usług zakupywanych od firmy "M." z usługami wykonywanymi na rzecz swoich kontrahentów. Ustalając rzetelność faktur wystawionych przez firmę "L." M. S., organ podatkowy nie mogąc nawiązać kontaktu z właścicielem tej firmy, oparł się na zeznaniach świadka - J. S. oraz wyjaśnieniach podatnika, z których wynika, że firma "L." nie wykonała na rzecz strony skarżącej usług wynikających z zakwestionowanych faktur. Ponadto organ ustalił, że podobnie - firma PPMU - A. K. pomimo, wystawienia faktur, w rzeczywistości nie wykonała określonych w niej usług, bowiem A. K. nie prowadził w 2002 r. działalności gospodarczej a skarżący nie przedstawił powiązań usług zakupywanych od jego firmy z usługami wykonywanymi na rzecz swoich kontrahentów. Działalności gospodarczej nie prowadziła w 2002 r. również firma "S." R. C. (ani pod adresem wskazanym w wystawianych przez niego fakturach, ani adresem wskazanym w ewidencji działalności gospodarczej), a skarżący nie przedstawił powiązań usług zakupionych od R. C. z usługami wykonywanymi na rzecz jego kontrahentów. Mając powyższe na uwadze, organ pierwszej instancji uznał, iż odliczenie przez stronę skarżącą podatku naliczonego wykazanego w zakwestionowanych fakturach, stanowi naruszenie art. 19 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 8 stycznia 1993 r. oraz w zależności od okresów rozliczeniowych przepisów § 50 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999r. i § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. W stosunku zaś do firmy "D." D. K. i "S." R. C. powołano jako podstawę prawną rozstrzygnięcia § 50 pkt 5 lit. a) oraz § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a) powołanych wyżej rozporządzeń.