Wyrok NSA z dnia 25 maja 2010 r., sygn. I GSK 1155/09
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Borowicz Sędziowie Józef Waksmundzki NSA Stanisław Gronowski (spr.) Protokolant Małgorzata Suchocka po rozpoznaniu w dniu 25 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej D. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 22 lipca 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 276/09 w sprawie ze skargi D. Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 22 lipca 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 276/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę "D." Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia [...] listopada 2008 r., nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego. Decyzją tą organ odwoławczy uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2006 r., nr [...], w części dotyczącej określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za listopad 2001 r. w wysokości [...] zł i umorzył postępowanie w tym zakresie, zaś w pozostałej części (dotyczącej określenia zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za grudzień 2001 r. w wysokości [...] zł) utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Sąd pierwszej instancji oparł swoje rozstrzygnięcie na ustaleniach faktycznych organów podatkowych, które w oparciu o wyniki kontroli podatkowej przeprowadzonej u skarżącej w dniach [...] września - [...] października 2006 r. oraz w oparciu o ustalenia Urzędów Skarbowych w C., I. i C., a także materiały z akt śledztwa nr [...] (m.in. protokoły z zeznań świadków i podejrzanych, protokoły z czynności kontrolnych przeprowadzanych w firmach występujących jako kontrahenci skarżącej spółki, opinia biegłego) prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w S. stwierdziły, że w grudniu 2001 r. "D." Sp. z o.o. z siedzibą w W., zwana dalej "skarżącą", posługując się firmą K. J. - J., wprowadziła do obrotu z nieznanego źródła 411.853 litry oleju napędowego, nie obliczając przy tym i nie odprowadzając należnego podatku akcyzowego, do czego strona była zobowiązana jako pierwszy podmiot wprowadzający do obrotu olej napędowy. Sprzedaż wprowadzonych do obrotu paliw ciekłych prowadzona była poza ewidencją księgową skarżącej i odbywała się poprzez dostarczenie tych paliw głównie przez kierowców skarżącej do firm wskazanych przez J. G. - prezesa zarządu skarżącej spółki. Aby ukryć rzeczywiście osiągane obroty ze sprzedaży paliwa przez skarżącą, J. G. zlecał wpisywanie faktur sprzedaży VAT na fikcyjne firmy, bądź też istniejące firmy, do których wcześniej skarżąca legalnie sprzedawała paliwo, jak również na firmy niedziałające. Taka fikcyjna sprzedaż miała miejsce w przypadku wystawionych faktur VAT sprzedaży oleju opałowego przez firmę B. T. - T. dla firmy T., a także przez firmę K. J. - J. dla firmy B. Zarówno B. T., jak i K. J. nie posiadali zbiorników do składowania tak znacznych ilości zakupionego paliwa, ani żadnych środków transportu - czego potwierdzeniem są dowody z zeznań świadków: K. J., B. T., W. K. (pracownik Urzędu Skarbowego w C. przeprowadzający kontrolę w firmie T.), E. J. (pracownik Urzędu Skarbowego w I. przeprowadzający kontrolę w firmie T.) oraz M. S. (pracownik Urzędu Skarbowego w C. przeprowadzający kontrolę w firmie J.). Dowody te, jak również protokoły zeznań świadków i podejrzanych K. J., M. i H. S., K. K. oraz ustalenia Urzędów Skarbowych w C., C., I. i W.-U., potwierdzają okoliczności obrotu paliwami w 2001 r. przez skarżącą poza ewidencją księgową i bez uiszczenia podatku akcyzowego. Ponadto w świetle dokonanych ustaleń skarżąca sprzedawała olej napędowy nieustalonym podmiotom. Z uwagi na to, że olej napędowy był niewiadomego pochodzenia, brak było podstaw do przyjęcia, że podatek akcyzowy został uiszczony na wcześniejszym etapie obrotu. Materiał dowodowy potwierdza ponadto, że olej opałowy z firmy E. odbierała skarżąca spółka, a nie T., czy J., bowiem B. T. i K. J. nie mieli gdzie tego oleju składować, jak również nie mieli środków finansowych na jego zakup. W toku kontroli nie znaleziono dostatecznych dowodów na okoliczność sprzedaży przez skarżącą oleju opałowego (rzekomo zakupionego przez T. i J. w firmie E. w 2001 r.) dlatego, jak ustalono, skarżąca olej ten odsprzedawała bliżej nieustalonym odbiorcom z datą jego przejęcia z E. (to jest z datą wystawienia faktury przez E.), bowiem ani zakup, ani sprzedaż tego paliwa nie były ujęte w ewidencji księgowej.
