Wyrok NSA z dnia 18 listopada 2011 r., sygn. II FSK 1528/10

Zarzut naruszenia prawa materialnego nie może służyć podważaniu poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędziowie NSA Anna Dumas, NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 23 grudnia 2009 r. sygn. akt I SA/Ol 376/09 w sprawie ze skargi S. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 16 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. J. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 7.200 (siedem tysięcy dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę S. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 16 marca 2009 r. w przedmiocie zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000.

Stan sprawy Sąd przedstawił następująco:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 6 czerwca 2007 r. (sygn. akt I SA/Ol 95/07) uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 27 listopada 2006 r. w przedmiocie ustalenia zobowiązania skarżącego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok od dochodu nie znajdującego pokrycia w przychodach opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania, nakazując uzupełnienie zebranego w spawie materiału dowodowego w zakresie: poniesionych przez podatnika w 2000 r. wydatków na nabycie towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w spółce cywilnej T., w której był wspólnikiem, udokumentowanych fakturami o nr 1/03/MST z dnia 13 marca 2000 r. i nr 4 z dnia 10 stycznia 2000r. oraz z tytułu zawartych przez spółkę umów leasingu samochodu marki Renault Master F3C1H, a także w zakresie wskazanego przez skarżącego jako źródło pokrycia wydatków przychodu z tytułu sprzedaży M. P. udziałów w J. Sp. z o.o. za kwotę 454.724 DEM. W pozostałym zakresie Sąd zaaprobował ustalenia faktyczne poczynione w sprawie przez organy podatkowe.