Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 1356/10

Skoro zgodnie z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., warunkiem uznania za przychód wartości nieodpłatnego świadczenia jest otrzymanie tego świadczenia, to w przypadku świadczeń nieodpłatnych opodatkowaniu może podlegać tylko przychód rzeczywiście otrzymany, a nie możliwy do otrzymania (wartość otrzymanego świadczenia, a nie możliwość skorzystania ze świadczenia). Zatem, o przychodzie pracownika można by mówić, gdyby korzystał z postawionych do dyspozycji świadczeń, a ponadto możliwe byłoby ustalenie wartości tego świadczenia według metod określonych w powołanych przepisach.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędziowie: NSA Zbigniew Kmieciak, NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Protokolant Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 2 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Gl 918/09 w sprawie ze skargi H. P. sp. z o.o. w Z. z dnia 14 sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz H. P. sp. z o.o. w Z. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 2 marca 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w sprawie ze skargi H. Sp. z o.o. w Z. (dalej: Spółka) uchylił interpretację Ministra Finansów z dnia 14 sierpnia 2009r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

2. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie powstania przychodu u pracowników korzystających z transportu sfinansowanego przez pracodawcę Spółka wskazała, że w ranach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje swoim pracownikom dojazdy do pracy stwarzając możliwość skorzystania z autobusów, wynajętych przez Spółkę. Umowy z poszczególnymi przewoźnikami są zawarte poszczególne zakłady Spółki. Koszty wynajmu autobusów, z których mają prawo korzystać pracownicy, pokrywa Spółką, zaliczając związane z tym wydatki do swoich kosztów uzyskania przychodów. Przewoźnicy, o których wyżej mowa, wystawiają z tytułu świadczonych usług faktury VAT raz w miesiącu. Spółka nie prowadzi żadnej ewidencji pracowników korzystających z dojazdów i nie identyfikuje imiennie tych, którzy z nich korzystają. Ponadto niektórzy pracownicy samodzielnie organizują sobie dojazd do pracy lub korzystają z organizowanego przez pracodawcę transportu niereguralnie. Pracownicy nie ponoszą żadnej odpłatności za organizowane przez Spółkę przejazdy. W związku z powyższym zadano pytanie: czy organizowanie pracownikom przejazdu do pracy przez Spółkę wynajętym autokarami jest dla pracowników przychodem ze stosunku pracy (z tytułu świadczeń nieodpłatnych) i czy w związku z tym płatnik winien doliczyć wartość tego świadczenia do wynagrodzenia za pracę pracowników i pobrać z tego tytułu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. W ocenie wnioskodawcy dojazdy pracowników nie są przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wskazano, że sposób zorganizowania transportu powoduje, iż nie ma możliwości spersonalizowania przychodu i przypisania go konkretnemu pracownikowi, jako przychodu z nieodpłatnych świadczeń.