Wyrok NSA z dnia 8 lutego 2013 r., sygn. II FSK 606/12

Przepis art. 64 § 1 Ordynacji podatkowej jest przepisem materialnoprawnym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia WSA del. Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2013 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej V. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2011 r. sygn. akt I SA/Bd 572/11 w sprawie ze skargi V. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia 9 maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie potrącenia zaległości podatkowej w podatku od gier za kwiecień 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od V. sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w T. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 1 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Bd 572/11, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę V. Sp. z o.o.

z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. w przedmiocie odmowy potrącenia zaległości podatkowej w podatku od gier za kwiecień 2010 r.

2. Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd I instancji wynikało, że Spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o potrącenie zaległości podatkowej w podatku od gier za kwiecień 2010 r. w kwocie 206.000 zł wraz z odsetkami z wymagalną wobec Skarbu Państwa wierzytelnością nabytą w drodze cesji od niemieckiej Spółki K..

Po przeanalizowaniu wniosku oraz zgromadzonych materiałów w sprawie, Naczelnik Urzędu Celnego w T. decyzją z 6 grudnia 2010 r. odmówił potrącenia zaległości podatkowej w podatku od gier z wierzytelności wobec Skarbu Państwa. Organ stwierdził, że przedstawione przez Skarżącą wyroki sądowe nie stanowią o obowiązku odszkodowawczym, nie zostały wydane na podstawie art. 417 i art. 417² Kodeksu cywilnego, w związku z czym nie spełniają przesłanki określonej w art. 64 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej i w konsekwencji nie mogą stanowić podstawy potrącenia.