Wyrok NSA z dnia 11 lutego 2014 r., sygn. II FSK 497/12

Należności z tytułu korzystania z praw autorskich do programu komputerowego nie mogą być zatem utożsamiane z należnościami licencyjnymi z tytułu korzystania z praw autorskich do dzieła literackiego. Nie zostały bowiem zaliczone przez ustawodawcę do kategorii utworów literackich, a jedynie są traktowane jak utwory literackie pod względem ochrony praw autorskich do nich przysługujących, ani też z należnościami licencyjnymi z tytułu praw do dzieła naukowego bądź artystycznego, skoro przez ustawodawcę traktowane są jako odrębny rodzaj utworu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2011 r. sygn. akt III SA/Wa 2395/11 w sprawie ze skargi C. sp. z o. o. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 11 lutego 2009 r. nr IPPB5/423-238/08-2/PS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz C. sp. z o. o. z siedzibą w W. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 listopada 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 2395/11, w sprawie ze skargi C. sp. z o.o. z siedzibą w W. (zwanej dalej: "Spółką"), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 11 lutego 2009 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych.

W uzasadnieniu orzeczenia wyjaśniono, że Spółka we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego wskazała, że w celu prowadzenia swojej działalności (sprzedaż alkoholu) wykorzystuje programy komputerowe. Za wykorzystywanie oprogramowania komputerowego płaci dostawcy, którym jest C. IT z siedzibą w Danii, który kupuje odpowiednią ilość oprogramowania u producentów dla wszystkich zależnych spółek z grupy, którym następnie odsprzedaje oprogramowanie według potrzeb. Spółka nie ma możliwości udostępniania oprogramowania osobom trzecim; jest uprawniona do używania oprogramowania komputerowego wyłącznie na potrzeby własne bez prawa do jego powielania oraz rozpowszechniania.