Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2015 r., sygn. I OSK 2499/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant st. asystent sędziego Dorota Chromicka po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Starosty Żarskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 26 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Go 312/14 w sprawie ze skargi F. C. na niewykonanie przez Starostę Żarskiego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę; 2. zasądza od F. C. na rzecz Starosty Żarskiego kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z 26 czerwca 2014 r., II SA/Go 312/14 po rozpoznaniu sprawy ze skargi F. C. na niewykonanie przez Starostę Żarskiego wyroku WSA w Gorzowie Wlkp. z 18 września 2013 r., II SA/Go 620/13 wymierzył Staroście grzywnę w wysokości 1 000 (tysiąc) złotych; stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa i zasądził od organu Starosty na rzecz skarżącego kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W uzasadnieniu tego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. podniósł, że stosowanie do art. 154 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 270 ze zm. - zwanej dalej p.p.s.a.), w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny. Przyjmuje się, że ma ono miejsce, gdy organ nie wykonał orzeczenia w ogóle, jak i wtedy, gdy wykonano orzeczenie, ale z przekroczeniem wyznaczonego terminu (por. B. Dauter [w:] B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2009, s. 405; również wyrok WSA w Gdańsku z 20 lipca 2011 r., II SA/Gd 412/11). Konstrukcja skuteczności orzeczenia sądu administracyjnego, jak i jej zakres oraz konsekwencje nieprzestrzegania są ściśle powiązane z zasadą związania organów administracyjnych oceną prawną wyrażoną w orzeczeniu sądu administracyjnego, uregulowaną w art. 153 p.p.s.a.