Wyrok NSA z dnia 21 maja 2015 r., sygn. II OSK 2560/13

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędzia NSA Bożena Popowska Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej B.P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 3 lipca 2013 r. sygn. akt IV SA/Po 375/13 w sprawie ze skargi B.P. na uchwałę Rady Gminy Wijewo z dnia 20 listopada 2012 r. nr XXIII/185/2012 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Poznaniu, 2. zasądza od Gminy Wijewo na rzecz B.P. kwotę 657 (sześćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 3 lipca 2013 r., sygn. akt IV SA/Po 375/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę B.P. na uchwałę Rady Gminy Wijewo z dnia 20 listopada 2012 r. nr XXIII/185/2012 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Pismem z dnia 19 lutego 2013 r. B.P. wniosła skargę na uchwałę Rady Gminy Wijewo nr XXIII/185/2012 z dnia 20 listopada 2012 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu zabudowy letniskowej we wsi Miastko. Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego:

- art. 17 pkt 12 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm., zwanej dalej "u.p.z.p.") poprzez nierozpatrzenie wszystkich uwag wniesionych do planu;

- § 12 pkt 17 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego poprzez odstąpienie od sporządzenia dokumentacji prac planistycznych w postaci rozstrzygnięcia w sprawie rozpatrzenia uwag;