Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2016 r., sygn. I GSK 1640/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Lidia Ciechomska - Florek Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 419/14 w sprawie ze skargi P. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej [...] na rzecz P. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] 5912 zł (pięć tysięcy dziewięćset dwanaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I

Wyrokiem z dna 23 maja 2014 r. (sygn. akt I SA/Wr 419/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zw. dalej "p.p.s.a."), oddalił skargę Spółki A z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu z dnia [...] października 2012 r. (nr [...]), którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] lipca 2012 r. (nr [...]) o określeniu skarżącej spółce zobowiązania w podatku akcyzowym za październik 2010 r. w wysokości 35 427 zł.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów podatkowych orzekających w sprawie. Organy te ustaliły, że skarżąca spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu olejem opałowym. W październiku 2010 r. sprzedała 25 644 litry oleju opałowego (zakupionego przez nią z obniżoną stawką akcyzy), przy czym każda sprzedaż została udokumentowana fakturą lub paragonem z kasy rejestrującej sprzedaż i w przypadku każdej sprzedaży pobierano od nabywców oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego oleju opałowego na cele opałowe. W 22 oświadczeniach (dotyczących 19 444 litrów oleju opałowego) stwierdzono jednak braki formalne, polegające w szczególności na: braku typu urządzenia grzewczego, braku numeru NIP, numeru PESEL lub numeru REGON, braku dokładnego adresu zameldowania (brak ulicy i numeru domu), braku adresu, pod którym znajduje się urządzenie grzewcze. Ponadto ujawniono niezgodność daty faktury lub daty paragonu z datą oświadczenia. Organy podatkowe stwierdziły również, że analogiczne błędy jak w oświadczeniach zawierało (złożone w terminie) zestawienie oświadczeń za październik 2010 r. W ocenie organów podatkowych, zastosowanie preferencji podatkowej zostało uzależnione przez ustawodawcę od posiadania oświadczenia odpowiedniej treści złożonego przez nabywcę w chwili nabycia oleju opałowego, przy czym wadliwości materialnej i formalnej tych oświadczeń nie można konwalidować żadnymi innymi środkami dowodowymi, bowiem tylko kompletne oświadczenie daje prawo do zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy. Stwierdzone braki oświadczeń i zestawienia oświadczeń skutkowały uznaniem, że spółka nie spełniła wymogów określonych w art. 89 ust. 6 i ust. 14 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.) i wobec tego utraciła uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy (232 zł/1000 litrów - określonej w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym) i była zobowiązana do złożenia deklaracji i zapłaty podatku akcyzowego zgodnie ze stawką wskazaną w art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym (tj. 1822 zł/1000 litrów) w kwocie 35 427 zł. Organ uznał przy tym, że w przypadku niespełnienia warunków uzasadniających zastosowanie niższej stawki akcyzy przepisy ustawy o podatku akcyzowym nie przewidują możliwości pomniejszenia akcyzy o kwotę akcyzy zapłaconą na wcześniejszym etapie obrotu.