Wyrok NSA z dnia 30 sierpnia 2016 r., sygn. I GSK 1732/14

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marzenna Zielińska (spr.) Sędzia NSA Lidia Ciechomska - Florek Sędzia del. WSA Piotr Kraczowski Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 30 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej P. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 23 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Wr 441/14 w sprawie ze skargi P. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej [...] z dnia [...] października 2012 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. uchyla zaskarżony wyrok, 2. uchyla zaskarżoną decyzję, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej [...] na rzecz P. Spółki z o.o. z siedzibą w [...] 5097 zł (pięć tysięcy dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I

Wyrokiem z dna 23 maja 2014 r. (sygn. akt I SA/Wr 441/14) Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zw. dalej "p.p.s.a."), oddalił skargę Spółki A z siedzibą w [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej we Wrocławiu z dnia [...] października 2012 r. (nr [...]), którą organ ten utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z dnia [...] lipca 2012 r. (nr [...]) o określeniu skarżącej spółce zobowiązania w podatku akcyzowym za wrzesień 2010 r. w wysokości 17 309 zł.

Sąd pierwszej instancji wskazał w swoim rozstrzygnięciu ustalenia faktyczne i stanowisko organów podatkowych orzekających w sprawie. Organy te ustaliły, że skarżąca spółka prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu olejem opałowym. We wrześniu 2010 r. sprzedała 15 700 litrów oleju opałowego, przy czym każda sprzedaż została udokumentowana fakturą lub paragonem i w przypadku każdej sprzedaży pobierano od nabywców oświadczenia o przeznaczeniu nabywanego oleju na cele opałowe. W 14 oświadczeniach stwierdzono jednak braki formalne, polegające na: braku numerów NIP, REGON lub PESEL, braku wskazana rodzaju lub typu urządzenia grzewczego, liczby urządzeń grzewczych, adresu, gdzie urządzenie się znajduje, a poza tym - w kilku przypadkach - daty na fakturach (paragonach) nie zgadzały się z datami na oświadczeniach. Organy podatkowe stwierdziły również, że analogiczne błędy jak w oświadczeniach zawierało (złożone w terminie) zestawienie oświadczeń za wrzesień 2010 r. W ocenie organów podatkowych, podmiot sprzedający olej na cele opałowe, aby móc skorzystać z preferencji podatkowej, powinien uzyskać o nabywcy oświadczenie o przeznaczeniu tego wyrobu na cele określone w ustawie, przy czym dane, jakie powinno zawierać oświadczenie zostały enumeratywnie wskazane w art. 89 ust. 6 i art. 89 ust. 8 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2009 r. Nr 3, poz. 11 ze zm.). Zdaniem organów, w przepisach podatkowych brak jest procedury, która dopuszczałaby późniejsze (tj. już po sprzedaży) uzupełnianie lub poprawianie oświadczenia, a zatem w przypadku, gdy oświadczenie nie spełnia w chwili sprzedaży wymogów ustawowych, to powstaje obowiązek podatkowy, do którego ma zastosowanie sankcyjna stawka akcyzy z art. 89 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym (tj. 1822 zł/1000 litrów). W ocenie organów podatkowych, w niniejszej sprawie skarżąca spółka nie dochowała warunków określonych w art. 89 ust. 5, 6, 8, 14 i 15 ustawy o podatku akcyzowym i wobec tego utraciła uprawnienie do zastosowania preferencyjnej stawki akcyzy (232 zł/1000 litrów - określonej w art. 89 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku akcyzowym) i była zobowiązana do złożenia deklaracji i zapłaty podatku akcyzowego zgodnie ze stawką wskazaną w art. 89 ust. 16 ustawy o podatku akcyzowym (tj. 1822 zł/1000 litrów) w kwocie 17 309 zł.