Wyrok NSA z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. I FSK 1375/15

Z przyjętej w art. 8 ust. 1 u.p.t.u. definicji "usługi" wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również "tolerowanie czynności lub sytuacji". Przyjęte w powołanym wyżej przepisie pojęcie "świadczenia" oznacza każde zachowanie się na rzecz innej osoby i składać się na nie mogą zachowania związane zarówno z działaniem jak i zaniechaniem.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 11 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej T. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 16 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 886/14 w sprawie ze skargi T. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K.) z dnia 15 kwietnia 2014 r. nr [...], [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od T. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 1.200 (słownie: jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 16 grudnia 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 886/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę T. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 15 kwietnia 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan sprawy Sąd I instancji podał, że decyzją z dnia 16 stycznia 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w C. określił stronie kwotę różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej: "ustawa o VAT", stanowiącą nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za luty 2013 r. do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 69,00 zł oraz kwotę podatku od towarów i usług do zapłaty z tytułu wystawionych w lutym 2013 r. faktur VAT w wysokości 32.200,00 zł. Organ I instancji stwierdził, że podatnik w lutym 2013 r. wystawił i uwzględnił w rozliczeniu podatku od towarów i usług 5 faktur sprzedaży usług niematerialnych w różnorodnym zakresie w sytuacji, gdy przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że przedmiotowe faktury sprzedaży nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, co spowodowało zawyżenie podatku należnego o kwotę 32.200.00 zł. Nadto organ wskazał, iż podatnik dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z 7 faktur zakupu usług niematerialnych (w tym z 5 faktur zakupu, w których wykazano taki sam zakres usług niematerialnych jak w przypadku zakwestionowanych 5 faktur sprzedaży, oraz z 2 faktur zakupu usług niematerialnych w zakresie doradztwa związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej, w tym w formie firmy transportowej) - w sytuacji, gdy przeprowadzone postępowanie dowodowe wykazało, że przedmiotowe faktury zakupu nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, co spowodowało zawyżenie podatku naliczonego o kwotę 32.200.00 zł. Dokonując rozliczenia podatku od towarów i usług za luty 2013 r. organ I instancji uwzględnił nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym z przeniesienia w wysokości zadeklarowanej przez stronę - 69,00 zł. Jednocześnie, z tytułu wystawienia przez T. K. w lutym 2013 r. 5 faktur sprzedaży usług niematerialnych w różnorodnym zakresie, uznanych za faktury nieodzwierciedlające rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, organ I instancji określił kwotę podatku od towarów i usług do zapłaty w wysokości 32.200,00 zł.