Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2018 r., sygn. II OSK 3361/17
Cudzoziemcy
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia del. WSA Michał Ruszyński Protokolant: asystent sędziego Tomasz Bogdan Godlewski po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 lipca 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 947/17 w sprawie ze skargi T. P. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 6 lipca 2017 r., sygn. akt IV SA/Wa 947/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T. P. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę.
Od powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę kasacyjną wniósł T. P. podnosząc zarzuty naruszenia:
1. art. 145 § 1 pkt 1 P.p.s.a. w zw. z § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 kwietnia 2015 r. w sprawie wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca oraz w zw. z art. 20 oraz 22 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez nieuwzględnienie skargi na decyzję organu administracji, a w konsekwencji przyjęcie za dopuszczalne ograniczenia wolności działalności gospodarczej w drodze przepisów ww. rozporządzenia, które polega na wprowadzeniu możliwości oceny wymogów stawianych przez pracodawcę i stwierdzania ich nieadekwatności, i skutkuje ograniczeniem pracodawcy możliwości swobody wyboru pracowników, podczas gdy tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes społeczny ograniczenie takie jest dopuszczalne;
2. art. 145 § 1 pkt 1 P.p.s.a. w zw. z § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 kwietnia 2015 r. w sprawie wydawania zezwolenia na pracę cudzoziemca oraz w zw. z art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej poprzez nieuwzględnienie skargi na decyzję organu administracji i w konsekwencji uznanie, że możliwość oceny przez starostę braku adekwatności stawianych wymogów do stanowiska pracy przy braku jakichkolwiek obiektywnych kryteriów oceny i możliwości odwołania się od informacji starosty, nie stanowi nierówności wobec prawa i braku dyskryminacji w życiu gospodarczym;
