Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2020 r., sygn. II OSK 539/19

Kontynuacja funkcji, o jakiej mowa w art. 61 ust. 1 pkt 1 u.p.z.p., nie oznacza tożsamości, lecz umożliwia uzupełnianie funkcji istniejącej o zagospodarowanie uznawane za uzupełniające i niewchodzące z nią w kolizję. Nie wymusza mechanicznego powielania istniejącej zabudowy. Wystarczające jest, gdy nowa zabudowa nie koliduje z istniejącą na obszarze analizowanym.

Teza od Redakcji

Dnia 28 kwietnia 2020 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Miładowski (spr.) Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej S. S.A. z siedzibą w P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 18 października 2018 r., sygn. akt IV SA/Po 700/18 w sprawie ze skargi S. S.A. z siedzibą w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] maja 2018 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 października 2018 r., sygn. akt IV SA/Po 700/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę skarżącej Spółki na zaskarżoną decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, zwanego dalej "SKO", [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy. Stan faktyczny i prawny sprawy przedstawia się następująco.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r., nr [...], Prezydent Miasta P. ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania części pomieszczeń biurowych w istniejącym budynku na pomieszczenia szkolne, na terenie części działki nr [...], obręb S., położonej przy ul. [...] w P..

Organ I instancji wskazał na aktualne zagospodarowanie terenu inwestycji, stwierdzając, że planowana inwestycja nie doprowadzi do zmiany parametrów istniejącego budynku. W jego ocenie, obszar analizowany został wyznaczony zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588) i jest to obszar wystarczający do przeprowadzenia analizy planistycznej, a jego dalsze rozszerzenie jest bezzasadne, gdyż nie wniesie dalszych istotnych dla sprawy faktów i nie wpłynie na treść rozstrzygnięcia. Organ wyjaśnił, że z uwagi na zakres inwestycji (zmiana sposobu użytkowania części budynku) istotne dla rozstrzygnięcia sprawy jest ustalenie czy planowana inwestycja kontynuuje funkcję sąsiedniej zabudowy i czy można ją pogodzić z obiektami zastanymi na danym terenie. Dlatego tzw. analizę urbanistyczną przeprowadzono jedynie w zakresie funkcji istniejącej zabudowy. Z tej zaś wynika, że w obszarze analizowanym znajdują następujące funkcje: usługowo-produkcyjna, usługowo-mieszkaniowa, usługowa, mieszkaniowa jednorodzinna i mieszkaniowa wielorodzinna.