Uchwała SN z dnia 17 czerwca 2003 r. sygn. III CZP 41/03

Sędzia SN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący)

Sędzia SN Barbara Myszka (sprawozdawca)

Sędzia SN Elżbieta Skowrońska-Bocian

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Małgorzaty Z. przeciwko Gminie Miasta K. o ustalenie prawa do lokalu socjalnego, po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 17 czerwca 2003 r., przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Piotra Wiśniewskiego, zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Okręgowy w Krakowie postanowieniem z dnia 20 lutego 2003 r.:

„Czy norma przepisu art. 24 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2001 r. Nr 71, poz. 733 ze zm.) daje samodzielną podstawę do domagania się przez osobę, w stosunku do której prawomocnym wyrokiem orzeczono eksmisję, ustalenia uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego z zasobów gminy, w sprawie, w której ta gmina jest pozwaną?”

podjął uchwałę:

Przepis art. 24 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733 ze zm.) stanowi podstawę orzeczenia przez sąd o uprawnieniu do otrzymania lokalu socjalnego przez osobę samowolnie zajmującą lokal, wobec której sąd nakazał jego opróżnienie.

Uzasadnienie

Przedstawione Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 k.p.c. zagadnienie prawne wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego.

W grudniu 1992 r. Małgorzata Z. zajęła samowolnie lokal mieszkalny o powierzchni 20,78 m, znajdujący się w budynku położonym w K. przy ul. D. nr 18, i zamieszkała w tym lokalu wspólnie z synem Damianem ur. dnia 22 lutego 1992 r. Wyrokiem z dnia 2 grudnia 1999r. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie nakazał Małgorzacie Z., aby opuściła lokal mieszkalny w budynku przy ul. D. nr 18, opróżniła go z osób i rzeczy reprezentujących jej prawa i wydała Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Handlowo-Usługowemu A.B. „G.-O.”, spółce z o.o. w K. Po wszczęciu na podstawie tego wyroku postępowania egzekucyjnego, Małgorzata Z. wytoczyła przeciwko Gminie Miasta K. powództwo o ustalenie, że przysługuje jej uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego. W uzasadnieniu pozwu powołała się na fakt sprawowania opieki nad małoletnim i wspólnie z nią zamieszkałym synem Damianem. Wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2002 r. Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie oddalił powództwo, stwierdzając, że przepis art. 14 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733), zgodnie z którym sąd nie może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego m.in. wobec małoletniego oraz sprawującego nad taką osobą opiekę i wspólnie z nią zamieszkałą ma zastosowanie tylko w sprawach o opróżnienie lokalu przeciwko osobom, które były lokatorami w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, powódka natomiast statusu takiego nigdy nie miała.