Wyrok SN z dnia 9 lutego 2007 r., sygn. I PK 222/06

1. Nierozważenie przez sąd drugiej instancji większości zarzutów zgłoszonych przez stronę skarżącą w apelacji nie stanowi naruszenia art. 328 § 2 k.p.c., może natomiast uzasadniać zarzut naruszenia art. 378 § 1 zdanie pierw­sze k.p.c.

2. Podwyższenie wynagrodzenia za pracę tylko jednemu pracownikowi, z pominięciem pozostałych zatrudnionych na innych stanowiskach, nie oznacza nierównego traktowania w zatrudnieniu (art. 11² k.p.) lub naruszenia zakazu dyskryminacji (art. 11³, art. 18^3a i art. 18^3c k.p.), jeżeli u pracodawcy nie wprowa­dzono systemu wartościowania pracy; może natomiast być oceniane według kryteriów niezgodności z zasadami współżycia społecznego (art. 58 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.).

  Przewodniczący SSN Teresa Flemming-Kulesza.

Sędziowie SN: Katarzyna Gonera (sprawozdawca), Józef Iwulski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 lutego 2007 r. sprawy z powództwa Ewy C. przeciwko „R.” Spółce z o.o. w O. o odszkodo­wanie, na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 21 kwietnia 2006 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Białymstoku do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie wyrokiem z 23 lutego 2005 r. [...], zasądził od pozwanej „R.” Sp. z o.o. w O. na rzecz powódki Ewy C. kwotę 50.067,60 zł z ustawowymi odsetkami od 8 listopada 2004 r. do dnia zapłaty tytułem umownego odszkodowania za rozwiązanie stosunku pracy przez pracodawcę. Jednocześnie Sąd Okręgowy oddalił powództwo w pozostałym zakresie (powódka domagała się zasądzenia na swoją rzecz kwoty 83.600 zł).

Sąd Okręgowy ustalił, że16 listopada 1998 r. powódka zawarła z pozwanym pracodawcą umowę o pracę na czas nieokreślony. Pracodawca powierzył jej obowiązki specjalisty do spraw księgowych w pełnym wymiarze czasu pracy za wyna­grodzeniem w kwocie 1.850 zł. Od 1 stycznia 1999 r. wynagrodzenie powódki zostało ubruttowione do kwoty 2.275,80 zł w związku z reformą systemu ubezpieczeń społecznych. W dniu 10 lutego 2003 r. pomiędzy powódką i pozwaną Spółką reprezentowaną przez prezesa zarządu Janusza K. został wprowadzony aneks do umowy o pracę, w którym pracodawca zobowiązał się, że nie rozwiąże z pracownikiem umowy o pracę za wypowiedzeniem do 28 lutego 2006 r., a w przypadku rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę za wypowiedzeniem przed 28 lutego 2006 r. pracowni­kowi przysługiwać będzie odszkodowanie w wysokości odpowiadającej wynagrodze­niu zasadniczemu, jakie otrzymałby, gdyby świadczył pracę w okresie od dnia rozwiązania stosunku pracy do 28 lutego 2006 r., przy czym za podstawę ustalenia wysokości odszkodowania przyjęte będzie aktualne zasadnicze wynagrodzenie pra­cownika „obowiązujące na dzień rozwiązania umowy o pracę, wynikające z umowy o pracę”. Powyższy aneks otrzymała powódka, zaś drugi egzemplarz został złożony do akt osobowych pracownika.

Niespełna dwa miesiące później, 1 kwietnia 2003 r., pozwana Spółka podwyższyła powódce wynagrodzenie zasadnicze do kwoty 3.800 zł. W tym czasie w Spółce była zatrudniona na stanowisku księgowej także Maria K., która świadczyła pracę na podstawie umowy zawartej na czas określony od 18 lutego 2003 r. do 31 maja 2003 r. za wynagrodzeniem 1.750 zł.