Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. I PK 51/10

Jeśli w interesie pracodawcy, wypowiadającego umowę o pracę z naruszeniem art. 39 k.p., jest zakończenie stosunku pracy z określonym pracownikiem i likwidacja jego stanowiska pracy (zgodnie z planem przeprowadzanej restrukturyzacji), to zgoda tego pracownika na rozwiązanie umowy i rezygnacja z przysługujących mu niewątpliwych roszczeń prowadzących do restytucji stosunku pracy i rekompensaty pieniężnej w postaci wynagrodzenia za cały okres pozostawania bez pracy - stanowi znaczące ustępstwo. Można zatem przyjąć, że uzyskanie w zamian za to zgody pracodawcy na kilkumiesięczne przedłużenie zatrudnienia do czasu nabycia prawa do emerytury oraz prawa do nagrody jubileuszowej zaspokaja słuszny interes tego pracownika [art. 256 k.p.].

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bogusław Cudowski

SSN Zbigniew Hajn

w sprawie z powództwa Janiny S.

przeciwko A. Spółce Akcyjnej Oddziałowi w D.

o uznanie ugody za bezskuteczną,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 29 czerwca 2010 r.,

skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K.

z dnia 18 sierpnia 2009 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w K. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Powódka Janina S. w pozwie skierowanym przeciwko A. SA Oddziałowi w D. domagała się uznania za bezskuteczną ugody, jaką zawarła z pozwaną w dniu 2 września 2008 r. przed Międzyzakładową Komisją Pojednawczą, a dotyczącej rozwiązania z nią umowy o pracę; nadto kwestionowała zgodność ugody z prawem i zasadami współżycia społecznego oraz jej słusznym interesem pracowniczym.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa, wskazując, że niedopuszczalne jest badanie zasadności wypowiedzenia pod kątem naruszenia art. 39 k.p., skoro zostało ono za zgodą powódki cofnięte i straciło byt prawny; w toku postępowania pojednawczego nie wywierano jakiejkolwiek presji na powódkę, a także w jakikolwiek inny sposób nie wpływano na nią w celu zawarcia ugody.