Wyrok SN z dnia 17 marca 2016 r., sygn. V CSK 413/15

Nawet korzystna interpretacja nie daje możliwości domagania się od Skarbu Państwa odszkodowania, jeżeli podatnik nie zrobił nic, by dostać zwrot nadpłaty.

Gazeta Prawna nr 58/2016

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Wojciech Katner (przewodniczący)

SSN Iwona Koper (sprawozdawca)

SSN Krzysztof Pietrzykowski

Protokolant Ewa Zawisza

w sprawie z powództwa E. M. przeciwko Skarbowi Państwa - Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej w O. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 17 marca 2016 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 marca 2015 r.,

oddala skargę kasacyjną i zasądza od powoda na rzecz Skarbu Państwa - Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa kwotę 2.700,- (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w O. oddalił powództwo E. M. przeciwko Skarbowi Państwa -Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej w O. o zapłatę kwoty 147 987 zł w oparciu o następujące ustalenia faktyczne.

Powód jest podmiotem gospodarczym i na jego wniosek w październiku 2007 r. Dyrektor Izby Skarbowej w O. wydał pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w sprawie zaliczenia wydatków poniesionych na prace remontowe bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów. W marcu 2009 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej zawiadomił powoda o zamiarze wszczęcia postępowania kontrolnego oraz pouczył o możliwości korekty uprzednio złożonej deklaracji i o zawieszeniu tego uprawienia na czas trwania postępowania kontrolnego. Postępowanie zostało wszczęte w kwietniu 2009 r. i dotyczyło rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych za okres od stycznia 2006 r. do 31 grudnia 2007 r. oraz podatku VAT za okres od stycznia 2006 r. do października 2008 r. Postępowanie było wielokrotnie przedłużane z uwagi na szczególnie skomplikowany charakter sprawy. Czynności kontrolne obejmowały sprawdzanie dokumentacji finansowej przekazanej przez powoda, przesłuchanie świadków oraz powoda. Postępowanie kontrolne w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 rok zakończyło się w dniu 5 maja 2011 r. wynikiem kontroli cząstkowym, który zawierał pouczenie, że nie wywiera ona skutków decyzji w związku z czym kontrolowanemu nie przysługują środki prawne. Równocześnie Naczelnik Urzędu Skarbowego w O. prowadził wobec powoda inne postępowanie podatkowe; kontrola podatkowa dotyczyła podatku VAT za okres od maja do sierpnia 2007 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w O. wstrzymał określenie zobowiązania podatkowego w zakresie podatku od osób fizycznych za 2007 r. do czasu wydania rozstrzygnięcia o podatku VAT. Postępowanie to zakończyło się wydaniem decyzji z dnia 27 maja 2011 r. Protokołem z dnia 15 października 2012 r. Urząd Kontroli Skarbowej w O. przedstawił ustalenia odnośnie do podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r., nie stwierdzając różnicy między obliczeniem podatku według zeznania podatkowego podatnika a wynikiem kontroli.