Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 maja 2004 r., sygn. I SA/Wr 3069/01

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Sędzia NSA Andrzej Szczerbiński, Asesor WSA Marta Semiczek, Protokolant Barbara Głowaczewska, po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi W. P. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 1997r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza na rzecz strony skarżącej od Dyrektora Izby Skarbowej we W. kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści) złotych, III. orzeka, że decyzja opisana wyżej nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Inspektor Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej we W. decyzją z dnia [...] określił stronie skarżącej za miesiąc sierpień 1997r. kwotę różnicy podatku od towarów i usług stanowiącą nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości [...] oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług w wysokości [...].

Izba Skarbowa we W. decyzją z dnia [...] utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.

Organy podatkowe zakwestionowały prawo podatnika do odliczenia od kwoty podatku należnego kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturze Nr [...] z dnia [...] wystawioną przez A S.A. we W. z tytułu raty leasingu w związku z umową leasingu operacyjnego zawartą [...] Nr [...] dotyczącą samochodu ciężarowego marki Chrysler Voyager jak również organy podatkowe stwierdziły, iż podatnik ewidencjonował faktury VAT wystawione przez spółkę B dokumentujące sprzedaż usług reklamowych w kwocie brutto [...]. Z ustaleń poczynionych w sprawie wynika, że stanowiący przedmiot leasingu samochód przekazany został przez podatnika na okres 3 lat do spółki B na podstawie ustnych uzgodnień pomiędzy przedstawicielami firmy C, serwisu Volvo wchodzącego w skład B oraz nim samym w nieodpłatne korzystanie. Organy podatkowe uznały zatem iż sporny samochód nie był wykorzystywany przez podatnika w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a zatem w myśl art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 8 stycznia 1993r. (Dz. U. Nr 11 poz. 50 z późn. zm.) obniżenia podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, którymi rozporządzono w sposób nie pozwalający na zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.