Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 maja 2005 r., sygn. I SA/Wr 1058/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Ryszard Pęk - sprawozdawca Sędziowie: Sędzia WSA Katarzyna Radom Sędzia WSA Dariusz Skupień Protokolant: Katarzyna Gierczak po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2005 r. sprawy ze skargi A Spółka z oo. w J. G. w upadłości na decyzje Izby Skarbowej we W.- Ośrodek Zamiejscowy w J.G. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń - grudzień 2001 r., odsetek za zwłokę oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonymi decyzjami Izba Skarbowa we W. Ośrodek Zamiejscowy w J. G., po rozpatrzeniu odwołania Spółki z o.o. A w J. G. utrzymała w mocy decyzje Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] określające zobowiązania w podatku od towarów i usług, zaległości podatkowe i odsetki za zwłokę oraz ustalające kwoty dodatkowego zobowiązania za miesiące: styczeń - grudzień 2001 r. W uzasadnieniu wszystkich decyzji Izba Skarbowa wyjaśniła, że w wyniku kontroli przeprowadzonej w Biurze Turystycznym A Spółka z o.o. w J. G. w zakresie prawidłowości rozliczenia się Spółki z budżetem państwa z tytułu podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia 2001 r. do grudnia 2001 r. organ I instancji ustalił, że Spółka, na fakturach VAT, dotyczących sprzedaży imprez turystycznych organizowanych do Grecji, Egiptu i Turcji, bezpodstawnie wyodrębniała wartość usług turystycznych opodatkowanych stawką podatkową 7% oraz eksport usług transportu międzynarodowego opodatkowanego stawką 0%, gdyż stanowiły one jedną usługę turystyki wyjazdowej. Podkreślił, iż przedmiotem działalności Spółki było świadczenie usług sklasyfikowanych pod symbolem KWiU 63.30.11 określającym "usługi w zakresie organizowania wycieczek z kompleksowym programem imprez". Sprzedaż takich usług, zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 11, poz. 50) zwanej dalej uptu, podlegała opodatkowaniu 7% stawką podatkową, ponieważ zostały one wymienione w poz. 73 załącznika Nr 3 do uptu. Nadto, w zaświadczeniu z dnia 7 lipca 1999 r. dotyczącym numeru identyfikacyjnego REGON, jako przedmiot działalności Spółki wskazano wg PKD symbol: 63.30A, który oznaczał "organizowanie imprez turystycznych, w tym wycieczek turystycznych z kompleksowym programem imprez, uwzględniającym również transport i zakwaterowanie". W konsekwencji organ I instancji przyjął, że organizowanie transportu do miejsca wypoczynku i z powrotem było świadczeniem usług w zakresie organizowania imprez turystycznych z kompleksowym programem imprez, dla których ustawodawca ustalił 7% stawkę podatku VAT i że cała działalność Spółki obejmująca organizowanie zarówno transportu i zakwaterowania winna podlegać tej samej stawce podatkowej, tj. 7%. Dla potwierdzenia tego stanowiska organ I instancji powołał się na treść ofert przedstawianych klientom w momencie podpisywania umowy - zgłoszenia, które stanowiły integralną część umowy. Z ofert tych wynikało, że Spółka oferowała swoim klientom obok pobytu również przeloty i wyszczególniała osobno cenę za pobyt oraz za przelot, ale w cenniku usług zawarła informację, że cena całkowita równa się cena pobytu plus cena przelotu. To - jak przyjął organ I instancji - oznaczało, że Spółka organizowała transport w ramach świadczonych usług turystycznych, co było zgodne z określonym w dokumentach Spółki rodzajem działalności (KWiU 63.30.11). W jego ocenie transport organizowany przez Spółkę nie mógł być uznany za transport międzynarodowy (eksport usług) podlegający 0 % stawce podatkowej także z powodu nie dochowania wymogu określonego w § 58 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem. Transport ten odbywał się samolotem wyczarterowanym na podstawie umowy czarteru pasażerskiego nr [...] zawartej w dniu [...] z przewoźnikiem - B SA. Zgodnie zaś z powołanym wyżej przepisem dokumentem stanowiącym dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego był międzynarodowy bilet lotniczy wystawiony przez uprawnionego przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera. Tymczasem kontrola dokumentacji wykazała, że to Spółka, a nie uprawniony przewoźnik jakim były B, wystawiała swoim klientom bilety, przy czym - jak podkreślił organ I instancji - Spółka nie zawarła również z B umowy o świadczenie usług pośrednictwa w sprzedaży biletów lotniczych, ani też nie dokonywała refakturowania na rzecz swoich klientów usług świadczonych przez B. Stwierdzone nieprawidłowości - jak przyjął organ I instancji - wpłynęły na zaniżenie przez Spółkę kwoty podatku należnego w poszczególnych miesiącach 2001 r. i spowodowały wydanie decyzji określających za te miesiące kwot zobowiązania podatkowego, zaległości podatkowych, należnych odsetek za zwłokę oraz ustalających kwoty dodatkowego zobowiązania w wysokości stanowiącej 30% zawyżenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc oraz zaniżenia kwoty zobowiązania podatkowego za dany miesiąc.