Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 listopada 2005 r., sygn. I SA/Wr 3114/03
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Semiczek Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca) Protokolant Michał Kazek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2005 r. sprawy ze skargi Syndyka Masy Upadłości Zakładów A spółka z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2001 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...], nr [...]Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W., określił Zakładom A spółka z o.o. w upadłości w W. w zakresie podatku od towarów i usług za marzec 2001 r. - zobowiązanie podatkowe w wysokości [...].
Organ kontroli skarbowej stwierdził, że spółka dokonała obniżenia podatku należnego o kwotę [...]różnicy podatku naliczonego nad należnym przeniesioną z poprzedniego okresu rozliczeniowego, gdy tymczasem w sprawie podatku od towarów i usług za luty 2001 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. wydał decyzję (z dnia [...], nr [...]), którą określił stronie zobowiązanie podatkowe w wysokości [...]. Stwierdził wówczas organ, że spółka bez podstawy ujęła w deklaracji VAT-7 podatek naliczony w łącznej kwocie [...]na podstawie faktur nr [...] i nr [...]- obie z dnia [...], wystawionych przez spółkę z o.o. B w P. Na podstawie ustalonych okoliczności przyjął organ I instancji, że usługi udokumentowane tymi fakturami nie zostały na dzień [...]wykonane, co uniemożliwiało odliczenie podatku ze wskazanych faktur na podstawie art. 19 ust. 1 i ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Ponieważ jednak, stosownie do zasad określonych przez obie spółki w umowie z dnia [...]., wykonawcy usługi należało się wynagrodzenie określone w proporcji do wartości sprzedaży stacji paliw przez Zakłady A, uwzględniając tę sprzedaż według stanu na dzień [...] uznał organ, że w rozliczeniu za marzec powinna uczestniczyć kwota podatku naliczonego [...]z faktury nr [...], którą zakwestionowano w okresie poprzednim. Pomimo, że należne wynagrodzenie spółki B ustalone według reguł kontraktu na dzień [...]wynosiło [...], zaś zaakceptowane przez organ faktury wskazywały jedynie należność [...], Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej przyjął, że spółce nie przysługuje odliczenie podatku z drugiej spośród zakwestionowanych w lutym faktur (nr [...]), albowiem opiewała ona na kwotę większą niż wskazana przed chwilą różnica, co uzasadniało jej pominięcie na podstawie § 50 ust. 4 pkt 5 lit. b) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 109, poz. 1245 ze zm.), gdyż nie odzwierciedlała kwot zgodnych
