Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 stycznia 2006 r., sygn. I SA/Ol 387/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zofia Skrzynecka Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Piskozub Asesor WSA Wojciech Czajkowski (spr.) Protokolant Paweł Guziur po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2006r. sprawy ze skargi D. T., W. T. wspólników Przedsiębiorstwa Wielobranżowego A s.c. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" r. Nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do grudnia 1999r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej spółki kwotę 11215 (słownie: jedenaście tysięcy dwieście piętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 4) nakazuje pobrać od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz Skarbu Państwa - kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, kwotę 2300 zł (słownie: dwa tysiące trzysta złotych) tytułem opłaty sądowej.

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia "[...]"r. o nr "[...]" w sprawie podatku od towarów i usług za miesiące od marca do grudnia 1999r. Przedsiębiorstwa Wielobranżowego A s.c. D. T., W. T.

Z akt sprawy wynika, iż w toku przeprowadzonego przez organy skarbowe postępowania kontrolnego stwierdzono, że w 1999r. Spółka A prowadziła działalność gospodarczą, której przedmiotem był m.in. zakup w kraju różnego rodzaju tkanin i ich eksport na Litwę oraz do Estonii. Organy ustaliły, iż siedzibą kontrolowanego podatnika było mieszkanie prywatne. Nie stwierdzono też, aby spółka wynajmowała lub dzierżawiła jakiekolwiek powierzchnie magazynowe. Jej rzeczowy majątek stanowiły natomiast samochody dostawczy i osobowy (wniesione jako udział wspólników). Świadczenia usług transportowych i przewozu towarów dokonywano również samochodami na litewskich numerach rejestracyjnych.

Ustalenia kontroli oparto między innymi na materiałach przekazanych z Prokuratury Okręgowej., prowadzącej dochodzenie dotyczące wyłudzenia zwrotu podatku VAT. Z przekazanych wraz z tymi materiałami zeznań przesłuchanej w charakterze świadka A. J. "[...]" wynikało bowiem, iż niektórzy wskazani przez nią dostawcy tkanin wystawiali "puste faktury", w tym dla Spółki A. Po dokonaniu analizy protokołów przesłuchań przekazanych przez wymienioną Prokuraturę oraz protokółów innych przesłuchań mogących mieć znaczenie dla potwierdzenia przyjętej przez organ wersji, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, iż postępowanie dowodowe nie wykazało, że nie miały miejsca zakupy tkanin przez podatnika.