Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 września 2007 r., sygn. I SA/Wa 925/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Sobielarska Sędziowie NSA Anna Łukaszewska-Macioch (spr.) asesor WSA Tomasz Wykowski Protokolant Monika Chorzewska - Korczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2007 r. sprawy ze skargi Gminy M. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie komunalizacji mienia Skarbu Państwa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej na rzecz Gminy M. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa decyzją z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...], po rozpoznaniu odwołania Gminy M., utrzymała w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Gminę M. własności zabudowanej nieruchomości o powierzchni [...] ha, oznaczonej w ewidencji gruntów Gminę M., obrębu [...], jako działka [...], uregulowanej w księdze wieczystej KW nr [...].

Decyzja ostateczna została wydana w następujących okolicznościach faktycznych:

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 5 maja 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 1860/05, na skutek skargi wniesionej przez Związek [...] w W., zwany dalej "Z[...]", uchylił zaskarżoną decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej, zwanej dalej "KKU", z dnia [...] lipca 2005 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego oraz decyzję Wojewody [...] z dnia [...] marca 2005 r. nr [...] stwierdzającą nabycie z mocy prawa, na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.) przez Gminę M. własności przedmiotowej nieruchomości. W uzasadnieniu wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że sprawa nie została dostatecznie wyjaśniona w postępowaniu administracyjnym, wskutek czego zostały naruszone przepisy art. 7, 77 § 1 i 80 kpa, a ponadto organy administracji dokonały powierzchownej wykładni art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przyjmując, że przepis ten mógł stanowić podstawę komunalizacji nieruchomości pozostającej w użytkowaniu stowarzyszenia. Organ wojewódzki winien był zbadać i wykazać, za jaką jednostkę wymienioną w art. 5 ust. 1-3 uznał Z[...], co doprowadziło do stanowiska, że mienie tego podmiotu podlega komunalizacji. W ocenie orzekającego wówczas Sądu, organy administracji w niedostateczny sposób zbadały sytuację prawną odwołującego się Z[...] w postępowaniu o komunalizację przedmiotowego mienia. Dla oceny legitymacji Z[...] do wniesienia odwołania od decyzji Wojewody [...] w przedmiocie komunalizacji niewystarczające było skupienie się przez KKU na kwestii poniesienia nakładów na gruncie oraz powołanie się na przepis art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r., który tylko wskazywał użytkowanie jako prawną formę władania gruntem państwowym przez organizacje społeczne. Zachodziła natomiast konieczność wykazania, z jakich względów organ wojewódzki uznał, iż dopuszczalna jest komunalizacja z mocy prawa, w trybie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. mienia pozostającego w udokumentowanym użytkowaniu stowarzyszenia. W tej sytuacji, w ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, arbitralne i naruszające art. 138 § 1 pkt 3 kpa było stwierdzenie przez KKU, iż odwołujący się Z[...] nie posiada przymiotu strony i umorzenie postępowania odwoławczego, bez zbadania stanu faktycznego sprawy. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, KKU powinna zauważyć, że powołanie przez Wojewodę [...] art. 5 ust. 1 ustawy komunalizacyjnej budzi wątpliwości jako podstawa decyzji, gdyż przedmiotowa nieruchomość nie należała do podmiotu wymienionego w tym przepisie.