Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 kwietnia 2009 r., sygn. III SA/Wa 14/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca) Sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant Ewa Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi B. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku` od towarów i usług za luty 2007 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług, 2) stwierdza, że uchylona decyzja w części określonej w punkcie 1 nie może być wykonana, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz B. sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 5 188 zł (słownie: pięć tysięcy sto osiemdziesiąt osiem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W., skierowaną do Skarżącej - B. sp. z o.o., obejmującą swym zakresem podatek od towarów i usług (VAT) za luty 2007 r. określił kwotę różnicy podatku do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 555.247 zł, kwotę różnicy podatku do zwrotu na rachunek bankowy wskazany przez podatnika w wysokości 0zł oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług w wysokości 166.574 zł. Decyzja ta została wydana po wcześniejszym uchyleniu przez Dyrektora Izby Skarbowej w W. decyzji organu pierwszej instancji w tym samym przedmiocie.
Podstawą rozstrzygnięcia organu było stwierdzenie, iż Skarżąca w lutym 2007 r. nie dokonała importu usług, jak też nie dokonała żadnych innych czynności opodatkowanych, a w związku z tym, zgodnie z art. 86 ust. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: u.p.t.u.), w deklaracji VAT-7 za luty 2007 r. przysługiwało jej prawo do wykazania nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wyłącznie do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, a nie do zwrotu na rachunek bankowy.
