Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 czerwca 2010 r., sygn. III SA/Wa 1925/09

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas, Sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant Ewa Chojnacka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi P. S.A. w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz P. S.A. w W. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2009 r. P. S.A. z siedzibą w W. (zwana dalej Spółką lub Skarżącą) wystąpiła do Ministra Finansów - organu upoważnionego Dyrektora Izby Skarbowej w W. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości nieumorzonej inwestycji w obcym środku trwałym. We wniosku Skarżąca przedstawiła stan faktyczny z którego wynika, iż Spółka angażuje środki finansowe i dokonuje inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach z zamiarem wykorzystania ich dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, amortyzując je według stawki wskazanej dla potrzeb rachunkowych, to jest zgodnie z okresem wynikającym z umowy, zaś dla potrzeb podatkowych amortyzując je według stawki wskazanej w art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej u.p.d.o.p) to jest według stawki która spowoduje, iż okres amortyzacji będzie nie krótszy niż 10 lat. W niektórych określonych przypadkach Spółka wycofuje się z użytkowania inwestycji w obcym środku trwałym w okresie krótszym niż 10 lat. Przyczyny tego wynikają w głównej mierze ze zmiany sytuacji rynkowej i w związku z tym uznaniem przez Spółkę danej inwestycji w obcym środku trwałym za nieopłacalną lub też konieczności sprzedaży składników majątkowych lub fizycznej likwidacji składników majątkowych lub też wygaśnięcia umowy zawartej na okres krótszy niż 10 lat. W opisanych sytuacjach Spółka do czasu użytkowania inwestycji w obcym środku trwałym amortyzuje ją zgodnie z art. 16a ust. 2 z zastrzeżeniem art. 16c u.p.d.o.p, natomiast w przypadku wycofania się z jej użytkowania w okresie wcześniejszym niż 10 lat kwalifikuje nieumorzoną cześć nakładów inwestycyjnych jako koszt nie będący kosztem uzyskania przychodów za wyjątkiem sprzedaży składnika majątkowego i fizycznej jego likwidacji (unicestwienia). W związku z powyższym Spółka zadała następujące pytanie: Czy nie w pełni zamortyzowaną część wydatków poniesionych na inwestycję w obcym środku trwałym Spółka może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów w dacie zaprzestania użytkowania inwestycji w obcym środku trwałym w związku z uznaniem jej za nieopłacalną, lub wygaśnięciem umowy najmu zawartej na okres krótszy niż 10 lat.