Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 28 października 2010 r., sygn. IV SA/Gl 122/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Adam Mikusiński (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędzia WSA Małgorzata Walentek Protokolant st. sekretarz sądowy Agnieszka Janecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2010 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w R., działając na podstawie art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851 ze zm.) oraz w oparciu o art. 104 §1 i §2 Kodeksu postępowania administracyjnego, stwierdził u W.P. chorobę zawodową - zespół wibracyjny w postaci kostno-stawowej, wymienioną w poz. 22/2 wykazu chorób zawodowych, stanowiącego załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115).

W uzasadnieniu wskazano na fakt zatrudnienia wyżej wymienionego pracownika w Kopalni Węgla Kamiennego "A" w Ż. od 26 listopada 1981 r. do 31 października 1996 r., na stanowiskach pomocy górnika i górnika pod ziemią oraz od 1 listopada 1996 r. do 8 sierpnia 2005 r. w Kompanii Węglowej S.A. - Oddział Kopalnia Węgla Kamiennego "B" w R., na stanowisku górnika pod ziemią, gdzie w okresie do 31 maja 2004 r. pracował w ekspozycji na czynnik patogenny w formie drgań mechanicznych. Równocześnie organ administracyjny podniósł, że za przyjęciem zawodowej etiologii rozpoznanego schorzenia przemawia całość dokonanych w sprawie ustaleń, a w szczególności rozpoznanie choroby zawodowej przez Poradnię Chorób Zawodowych w S. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny w K. (orzeczenie lekarskie z dnia [...] r., nr [...]), jak również ocena narażenia zawodowego, potwierdzająca przeszło dwudziestoletnią pracę w ekspozycji na drgania mechaniczne, okresowo przekraczające normatywy higieniczne.