Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 3 lutego 2011 r., sygn. I SA/Ol 1/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Renata Kantecka, Sędziowie Sędzia NSA Włodzimierz Kędzierski, Sędzia WSA Wojciech Czajkowski (spr.), Protokolant Starszy specjalista Lidia Wachowska, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 3 lutego 2011 r., spraw ze skarg Spółki A na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" oraz z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2004 i 2005r. oddala skargi

Uzasadnienie

Dwiema decyzjami z dnia "[...]" Prezydent Miasta określił Spółce A Oddział w K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za kolejne lata, tj. 2004 i 2005r., w kwotach odpowiednio: 61.589,40 zł oraz 62.406,30 zł.

W uzasadnieniach podjętych rozstrzygnięć organ I instancji wskazał, że w dniu 5 stycznia 2010 r. Spółka złożyła wnioski o stwierdzenie nadpłaty podatku wraz z korektami deklaracji podatku od nieruchomości za wymienione okresy, w których - w odróżnieniu do pierwotnych deklaracji - nie wykazała do opodatkowania wartości gruntu zajętego pod pasy drogowe oraz zlokalizowanych na nim budowli drogowych, jako wyłączonych, jej zdaniem, od opodatkowania na mocy art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r., Nr 9, poz. 84 ze zm.), zwanej dalej jako: u.p.o.l..

Z akt sprawy wynika, że Spółka B (obecnie Spółka A) w latach 2004 - 2005 była użytkownikiem wieczystym nieruchomości położonej w E. przy ul. "[...]", składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: "[...]","[...]" i "[...]", o łącznej pow. 4.124 m?. Działki te sklasyfikowane zostały w ewidencji gruntów i budynków pod symbolem "Bi" - inne tereny zabudowane. Powołując się na znaczenie ewidencji gruntów i budynków dla wymiaru podatków, organ I instancji uznał, że z ewidencji tej nie wynika, by posiadane przez Spółkę działki sklasyfikowane zostały jako "dr" - "droga". Drogami nie są bowiem grunty zajęte pod wewnętrzną komunikację poszczególnych nieruchomości, w sytuacji w której grunty te nie zostały wyodrębnione wydzielonymi liniami rozgraniczającymi i nie zostały sklasyfikowane w ewidencji jako drogi. Zatem, z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie grunt, po którym odbywa się komunikacja na stacji benzynowej, zaliczony został do terenów zabudowanych oznaczonych w ewidencji gruntów symbolem "Bi", organ I instancji stwierdził, że nie może on podlegać wyłączeniu od opodatkowania podatkiem od nieruchomości jako droga.