Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 czerwca 2011 r., sygn. I SA/Gd 1092/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi ,,A" spółka z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 11 sierpnia 2010 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Gd 1092/10

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 2a w związku z art. 220 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r., nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej jako O.p.) i art. 10 ust. 2, art. 15, 16, 17, art. 19 ust. 1 i 2, art. 27 ust. 4 ustawy z 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.; dalej u.p.t.u.), § 48 ust. 4 pkt 5a rozporządzenia Ministra Finansów z 22 marca 2002r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. nr 27, poz. 268 ze zm.; dalej jako rozporządzenie) uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z 6 listopada 2008r., uzupełnioną wymiarem uzupełniającym decyzją Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z 8 stycznia 2010r., nr [...], określającej stronie skarżącej A, sp. z o.o. z siedzibą w G. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za grudzień 2002r. w kwocie 77.341 zł wraz z dodatkowym zobowiązaniem -w części ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe w kwocie 16.493 zł i umorzył postępowanie w tym zakresie, zaś w pozostałej części utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu swej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej zaprezentował stan sprawy: w toku postępowania podatkowego, w którym wykorzystano również materiał dowodowy zebrany w Wydawnictwie B, zebrany w firmie C, sp. z o.o., dokumenty zebrane przez Prokuraturę Apelacyjną w G., Prokuraturę Krajową Biuro do Spraw Przestępczości Zorganizowanej Wydział II Zamiejscowy w G., ustalono że strona skarżąca zakupiła w grudniu 2002r. tzw. puste faktury kosztowe (dwie od firmy D, sp. z o.o. oraz sześć faktur od firmy E O. K.) zawyżając tym, w grudniu 2002r., podatek naliczony o kwotę 113.300 zł; ustalono, że ww. faktury VAT zakupu wystawione zostały na usługi, które w rzeczywistości nie zostały wykonane (art. 19 ust. 1, 2, 3 i 3a u.p.t.u. oraz § 48 ust. 4 pkt 5 rozporządzenia).