Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 listopada 2011 r., sygn. II SA/Wa 1554/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędzia WSA Anna Mierzejewska Sędzia WSA Jacek Fronczyk (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2011 r. sprawy ze skargi R. M. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] maja 2011 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] marca 2011 r. nr [...], odmawiającą przyznania R. M. świadczenia specjalnego.

W uzasadnieniu decyzji Prezes Rady Ministrów podniósł, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j.: Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) jest możliwe w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Wyjaśnił, że przepis ten nie precyzuje warunków, jakie powinny być spełnione, aby renta lub emerytura mogła być na jego podstawie przyznana, natomiast zgodnie z przyjętymi zasadami postępowania, potwierdzonymi przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 17 października 2006 r. o sygn. akt P 38/05 oraz orzecznictwo sądów administracyjnych, świadczenie specjalne może być przyznane osobie legitymującej się wybitnymi, niepowtarzalnymi zasługami i osiągnięciami w jakiejś dziedzinie aktywności np. na niwie zawodowej, społecznej, artystycznej, sportowej, czy też politycznej oraz w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych zdarzeń losowych.