Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 marca 2012 r., sygn. III SA/Gl 264/11

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia NSA Henryk Wach (spr.), Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant St. sekr. sąd. Aleksandra Doruch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2012 r. przy udziale - sprawy ze skargi S.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną tu decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K., po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez S.Ś. P.H.P.U. A w Ś. utrzymał w mocy rozstrzygnięcie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] określające wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. w kwocie 81.769 zł. Organ odwoławczy jako podstawę prawną wskazał art. 233 § 1 pkt. 1, art. 13 § 1 pkt 2 lit. a, ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze). W uzasadnieniu wyjaśnił, że organ pierwszej instancji wydał decyzję, w której określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. w kwocie 81.769 zł, ponieważ stwierdził nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za ten miesiąc. Przedmiotem działalności gospodarczej P.H.P.U. A w Ś. była sprzedaż hurtowa wyrobów stalowych, zakup i sprzedaż wyrobów stalowych, takich jak bloki stalowe (kęsiska, wlewki) oraz rury. S.Ś. nie posiadał własnej bazy magazynowej i transportowej. W deklaracji VAT-7 za grudzień 2005 r. podatnik wykazał kwotę podatku od towarów i usług podlegającego wpłacie do urzędu skarbowego w wysokości 11.857 zł, a następnie 20 marca 2008 r. złożył korektę tej deklaracji wykazując kwotę podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego w wysokości 18.829 zł. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. stwierdził, że podatnik w rozliczeniu za grudzień 2005 r. zawyżył podatek naliczony o kwotę 62.940 zł, wynikający z faktur dokumentujących czynności, które nie zostały dokonane. Następnie przedstawił opisowo sposób prowadzenia działalności gospodarczej przez S.Ś. Jeśli chodzi o obrót blokami stalowymi, sprzedającym był B Sp. z o.o. w S., następnie S.Ś. wystawiał faktury sprzedaży dla B S.A. w S. Nie stwierdzono żadnej transakcji zakupu i sprzedaży udokumentowanej fakturami VAT pomiędzy podatnikiem, a "D" Sp. z o.o. w C. Obrót rurami stalowymi odbywał się na podobnych zasadach jak obrót blokami stalowymi, przy czym transakcje zawierano również z E S.A. Z., F Spółka Jawna w T. S.Ś. kupował bloki stalowe od spółki B na podstawie zamówień, przedmiotem których były kęsiska zwane wlewkami lub blokami stalowymi. Spółka B była bezpośrednim odbiorcą bloków stalowych z G w S. i jej przedstawicielem na terenie Polski. Bloki stalowe były dostarczane koleją z huty w S. na bocznicę kolejową w [...]. Atesty - świadectwa odbioru materiału, dołączone do faktur VAT zawierały skład chemiczny materiału, jego właściwości mechaniczne oraz inne dane wymagane przez normy dla danego materiału. S.Ś. po nabyciu bloków stalowych od B sprzedawał je w tym samym dniu lub następnym kolejnemu nabywcy, obrót rurami odbywał się na podobnych zasadach. W deklaracji VAT-7 za grudzień 2005 r. podatnik wykazał kwotę podatku naliczonego do odliczenia w wysokości 1.289.091 zł. Na początku miesiąca podatnik nie posiadał towarów handlowych, pierwsze zakupy bloków stalowych udokumentowano fakturą VAT z [...] r., a ostatnie zakupy udokumentowano fakturą z [...] r. Ponadto fakturami VAT wystawionymi przez C S.A. oraz E i F udokumentowano zakup rur stalowych. W fakturach zakupu bloków stalowych wskazano numer i datę wystawienia dokumentu WZ dotyczącego wydania towaru, daty były takie same. Podatnik nie posiadał dokumentów WZ wskazanych w fakturach. Podatnik nie sporządzał w 2005 r. żadnych własnych dokumentów magazynowych i produkcyjnych (dokumenty PZ, WZ, RW, PW). Nie stwierdzono również żadnych zapisów na kontach księgowych zespołu 3 i 6 związanych z rozliczeniami ilościowo-wartościowymi towarów handlowych oraz materiałów i półproduktów kierowanych do dalszego przerobu lub poddawanych procesom. Podatnik nie posiadał magazynu materiałów, jak również magazynu towarów handlowych. W miesiącu grudniu 2005 r. S.Ś. dokonał odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup usług w postaci usuwania wad powierzchniowych, szlifowania powierzchni bloków stalowych oraz oceny bloków stalowych, kontroli i sprawdzania izolacji, znakowania i przenoszenia znakowania oraz sprawdzania i wykańczania końcówek izolacji rur zakupionych rur. Te faktury wystawiły podmioty: H, I, J. Według podatnika, te usługi były wykonywane w miejscu rozładunku materiału - na terenie D Sp. z o.o. w C. Swoje zobowiązania z tego tytułu S.Ś. regulował gotówką w terminach zapłaty wskazanych w fakturach. Przedmiotowe usługi były wykonywane w wykonaniu umów, które strony zawarły wcześniej. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. stwierdził dalej, że dokonano porównania dat wystawienia i treści poszczególnych dokumentów wystawianych na okoliczność dokumentowania usług w powiązaniu z datami wystawienia i z treścią faktur sprzedaży VAT sporządzonymi przez S.Ś. P.H.P.U. A w Ś., które to porównanie zawarto w tabeli. Końcowo stwierdzono, że podatnik dysponował atestami - świadectwami odbioru wystawionymi przez producenta. Część dokumentów związanych z usługami wystawiono jeszcze przed wydaniem towarów z huty w S., jeszcze przed zakupem dokonanym przez podatnika. Z atestów wynika, że przedmiotem sprzedaży były towary bez wad jakościowych. S.Ś. nie reklamował nabywanych wyrobów hutniczych pomimo, że z dokumentów wynikało, iż wyroby były wadliwe i ponosił koszty związane z usunięciem wad. W terminach wynikających z faktur VAT wystawionych za usługi podatnik nie posiadał towarów, na których te usługi miały być wykonane, ponieważ towary te zostały wcześniej przez niego sprzedane. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. w uzasadnieniu swojej decyzji w pkt od 1 31 do przestawił podsumowanie zgromadzonych dowodów w sprawie, natomiast w pkt a do h odniósł się do dowodów przedstawionych przez stronę. Z materiału dowodowego wynika, że na rzecz podatnika wystawiono w grudniu 2005 r. faktury VAT na łączną kwotę 286.090 zł, VAT w wysokości 62.940 zł. Tak wystawione faktury nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, ponieważ ustalony obrót blokami stalowymi i rurami, kontrola jakościowa u producenta, sposób rozpatrywania reklamacji wykluczają możliwość wykonania jakichkolwiek prac dotyczących bloków stalowych. W uzasadnieniu prawnym decyzji organ pierwszej instancji powołał art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a, art. 88 ust. 3a pkt 4 lit a, art. 109 ust. 3, art. 21 § 1 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa, art. 99 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług.