Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 czerwca 2012 r., sygn. II SA/Wa 363/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Danuta Kania (spr.), Sławomir Antoniuk, , Protokolant Elwira Sipak, specjalista, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1. oddala skargę, 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz r.pr. B. Z. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych 20/100) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił przyznania M. J. renty rodzinnej w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu ww. decyzji Prezes Zakładu podniósł, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) jest możliwe, jeżeli wnioskodawca spełnia następujące warunki: jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym, nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności, nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek oraz nie ma niezbędnych środków utrzymania. Do przyznania świadczenia w drodze wyjątku wszystkie przesłanki, o jakich mowa w ww. przepisie, powinny być spełnione łącznie, a brak spełnienia choćby jednej z nich wyklucza możliwość przyznania świadczenia. Przedmiotowe świadczenie nie ma charakteru roszczeniowego, a jego przyznanie zostało pozostawione uznaniu administracyjnemu Prezesa Zakładu. Granice uznania i jego kontroli wyznaczają ww. przesłanki z art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS.