Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 lipca 2012 r., sygn. V SA/Wa 107/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura, Sędzia WSA - Piotr Kraczowski (spr.), Sędzia WSA - Beata Krajewska, Protokolant - ref. staż. Tomasz Godlewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lipca 2012 r. sprawy ze skargi Z. Z. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy i odmowy udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydalenia z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany. 1. oddala skargę; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. A. G. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu kwotę 295, 20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) oraz tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę 55, 20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).

Uzasadnienie

Z. Z., obywatel [...] deklarujący narodowość [...] (zwany dalej: skarżącym), złożył 14 sierpnia 2010 r. wniosek o nadanie statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskiem tym objęta została również jego małżonka - A. Y. oraz troje małoletnich dzieci. Jako podstawę wnioskowania o udzielenie w Polsce ochrony, skarżący wskazał obawę o życie swoje i członków rodziny związaną z faktem, iż w [...] do 2002 r. był zatrzymywany i bity przez funkcjonariuszy siłowych, a także przez nich nachodzony i okradany. Skarżący nie brał natomiast udziału w żadnym konflikcie zbrojnym, nie należał do żadnej partii czy innej organizacji, nie był też nigdy aresztowany ani sądzony. Skarżący nie miał żadnych problemów z przekroczeniem granicy [...] (z [...]), co nastąpiło 12 sierpnia 2010 r.

Skarżący podczas przesłuchania statusowego z 28 sierpnia 2010 r. zeznał, że do Polski przyjechał z [...] (gdzie zamieszkiwał od 2002 r.), w związku z faktem, iż po obaleniu prezydenta [...] wiosną 2010 r., zaczęło dochodzić do aktów przemocy ze strony [...] wobec przedstawicieli innych narodowości. Skarżący wskazał, że przez wcześniejszych 8 lat zamieszkiwania w tym kraju, nie miał żadnych problemów ze strony władz ani miejscowej ludności. Prowadził w [...] własną działalność gospodarczą (warsztat samochodowy), od dochodów z której płacił podatki, dzieci uczęszczały do szkoły. Skarżący wskazał jednocześnie, iż nie mógł wrócić z [...] do Rosji, gdyż w rodzinnej [...] poszukiwany jest przez funkcjonariuszy organów ścigania, którzy dowiedziawszy się o zamiarze jego przyjazdu w 2009 r. do [...], zaczęli nachodzić jego krewnych i wypytywać o niego. Ponadto zeznał, iż jego wyjazd z [...]do [...] także był spowodowany zagrożeniem ze strony struktur siłowych, których funkcjonariusze zaczęli go poszukiwać w 2002 r., co mogło mieć związek z udzielaniem przez niego wsparcia bojownikom w trakcie obu konfliktów, polegającym na dostarczaniu jedzenia i przewożeniu rannych. Skarżący został wtedy ostrzeżony przez swoją siostrę - M. H., która zajmowała wysokie stanowisko w administracji miejscowości [...], iż nie będzie mogła mu więcej pomóc, w przypadku gdy zostanie zatrzymany (wcześniej, w latach 1999 - 2001 był zatrzymywany podczas zaczystek i poddawany przemocy, jednakże pokrewieństwo z siostrą powodowało, iż był szybko uwalniany, lub nawet funkcjonariusze omijali jego dom), tak jak nie mogła uratować własnego zięcia i jego ojca, których pod koniec 2001 r. uprowadzili z domu i zastrzelili zamaskowani funkcjonariusze siłowi. Przebywając w [...], skarżący z małżonką wyrobili w rosyjskiej ambasadzie paszporty zagraniczne sobie (w 2007 r.) i dzieciom (w 2008 r.). Skarżący wskazał, że paszporty były im potrzebne do wyjazdu z [...], gdyż nie chce zamieszkiwać w swym kraju ani wśród [...].