Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 stycznia 2013 r., sygn. III SA/Kr 213/12
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Pasternak (spr.) Sędziowie WSA Tadeusz Wołek WSA Janusz Kasprzycki Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi E. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 grudnia 2011r. nr [...] w przedmiocie wykreślenia z urzędu z ewidencji działalności gospodarczej skargę oddala
Uzasadnienie
Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] 2011r. znak: [...], wydaną na podstawie art. 104 kpa w związku z art. 7e ust. 1 pkt 2 oraz art. 7c pkt 3 ustawy z dnia 19 listopada 1999r. Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. nr 101, poz.1178 ze zm.), wykreślił z urzędu z ewidencji działalności gospodarczej wpis dokonany w dniu 4 listopada 2010r. pod nr ewid. [...] dotyczący działalności gospodarczej rozpoczętej w dniu 10 listopada 2010r. przez E. S.
W uzasadnieniu organ I instancji podał, że 21 marca 2011r. do Urzędu Miasta wpłynął odpis prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego Wydział III Karny z dnia 9 grudnia 2010r. sygn. akt [...] celem wykonania pkt XVI wyroku dotyczącego środka karnego w postaci zakazu zajmowania stanowisk związanych z wystawianiem dokumentów w obrocie gospodarczym na okres czterech lat. Organ podał też, że 24 marca 2011r. zwrócono się do Wydziału Wykonywania Orzeczeń Karnych Sądu Okręgowego o wyjaśnienie, czy przez tak sformułowany zakaz należy rozumieć całkowity zakaz wykonywania (prowadzenia) działalności gospodarczej. W odpowiedzi Sąd Okręgowy Wydział III Karny w dniu 22 lipca 2011r. wydał postanowienie w przedmiocie rozstrzygnięcia wątpliwości co do wykonania wyroku z dnia 9 grudnia 2010r., z którego wynika, że orzeczony w pkt XVI środek karny należy rozumieć zgodnie z wskazanym w wyroku literalnym brzmieniem, jako "zakaz zajmowania stanowisk związanych z wystawianiem dokumentów w obrocie gospodarczym". W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że ,,intencją prokuratora wnoszącego akt oskarżenia wraz z wnioskiem w trybie art. 335 kpk było w istocie uniemożliwienie skazanemu E. S. wystawiania dokumentów w szeroko rozumianym obrocie gospodarczym". W dalszej części uzasadnienia wskazano, że na tak orzeczony środek karny zdecydowano się, chcąc uniemożliwić dalsze wykorzystywanie obrotu gospodarczego do popełniania kolejnych przestępstw związanych z wystawianiem nieprawdziwych dokumentów. Jednocześnie podkreślono, że na orzeczenie tego środka karnego skazany wyraził zgodę. W ocenie organu I instancji treść wyroku oraz postanowienia wyjaśniającego w świetle przepisów powołanych jako podstawę decyzji uprawniały do wykreślenia przedmiotowego wpisu z ewidencji działalności gospodarczej.
