Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r., sygn. IV SA/Wa 2051/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Sędzia WSA Anna Szymańska, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2013 r. sprawy ze skargi Stowarzyszenia Mieszkańców "S."w W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania administracyjnego - oddala skargę -

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. postanowieniem z dnia [...] czerwca 2012 r., nr [...], po rozpatrzeniu zażalenia Stowarzyszenia Mieszkańców "S." utrzymał w mocy postanowienie Zarządu Dzielnicy M. Nr [...] dnia [...] grudnia 2011 r. o odmowie wznowienia postępowania zakończonego ostateczną decyzją Prezydenta W. nr [...] z dnia [...] października 2010 r. o ustaleniu warunków i szczegółowych zasad zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy dla inwestycji o charakterze czasowym, polegającej na budowie parkingu naziemnego wraz z wjazdem i infrastrukturą na terenie nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] oraz część działki nr [...] w obrębie [...] - wyłącznie pod wjazd, położonej przy ul. [...] w Dzielnicy M.W..

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, iż wnioskiem z dnia [...] marca 2011 r. Stowarzyszenie Mieszkańców "S." zwróciło się do Prezydenta W. o wznowienie postępowania zakończonego decyzją z dnia [...] października 2010 r. Prezydenta W,, wskazując jako podstawę prawną przepis art. 145 § 1 pkt4 Kpa.

Postanowieniem Nr [...] z dnia [...] grudnia 2011 r. Zarząd Dzielnicy M. W, orzekł o odmowie wznowienia postępowania, stwierdzając, że w niniejszej sprawie nie występuje naruszenie postępowania wynikające z art. 145 § 1 kpa. Kolegium powołując się na doktrynę i orzecznictwo zwróciło uwagę, iż w przypadku gdy wskazywaną podstawą wznowienia jest art. 145 § 1 pkt 4 Kpa. (strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu), ustalenie istnienia podmiotowej przesłanki dopuszczalności wznowienia postępowania łączy się z ustaleniem istnienia podstawy wznowienia, a ta kwestia podlega badaniu po wznowieniu postępowania, czyli w drugiej fazie postępowania wznowieniowego.