Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2013 r., sygn. II SA/Wa 21/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska Sędziowie WSA Andrzej Góraj (spr.) Danuta Kania Protokolant starszy referent Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2013 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę.
Uzasadnienie
Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, działając na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku J. P. w sprawie przyznania renty specjalnej, decyzją z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] odmówił przyznania przedmiotowego świadczenia.
Pismem z dnia [...] września 2012 r. J. P. zwrócił się do Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Prezes Rady Ministrów, po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku, decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.) - dalej: K.p.a., utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] sierpnia 2012 r.
Organ wyjaśnił, że J. P., urodzony w 1945 r., wystąpił do Prezesa Rady Ministrów z prośbą o przyznanie świadczenia specjalnego, argumentując powyższe prowadzoną przez siebie społeczną działalnością sportową. Wnioskodawca podał, że był trenerem i działaczem [...] ruchu sportowego, który zorganizował wiele imprez sportowych, wychował wiele sportowych pokoleń, a jako przewodniczący [...] zainicjował budowę wielu obiektów sortowych. Wnioskodawca wyraził dumę z osiągnięć M. S., którą trenował i doprowadził do ścisłej czołówki w [...]. Podał, że od 1967 r. - po ukończeniu kursu [...] - do chwili obecnej prowadzi mecze [...] i inne imprezy przy [...], za które nie pobiera żadnego wynagrodzenia. Wyjaśnił, że jest bezdomny i nie jest w stanie udokumentować podnoszonych osiągnięć. Wnioskodawca udokumentował natomiast otrzymanie w 1990 r. [...], w 2000 r. [...] za zasługi dla [...], w 2003 r. [...] za zasługi dla [...] oraz w 2008 r. wyróżnienia [...]. W swoim wniosku wyraził pogląd, że jest "jedynym obecnie z żyjących najlepiej odznaczonych za społeczną działalność sportową i nie tylko". Podał, że w sumie otrzymał 36 odznaczeń.
