Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. I SA/Wr 1177/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Daria Gawlak-Nowakowska, Sędziowie: Sędzia WSA - Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędzia WSA - Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant: Aleksandra Dobosiewicz-Sass, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 listopada 2013 r. przy udziale - sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą w G. na decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie: podatku od nieruchomości za 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. (dalej: organ odwoławczy/ organ podatkowy drugiej instancji) z dnia 29 marca 2013 r. Nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Wójta Gminy K. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia 27 września 2012 r. nr [...] określającą spółce akcyjnej A z siedzibą w G. (dalej: spółka/ skarżąca/strona) zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie 112.360,00 zł.

1.2. Z uzasadnienia decyzji organu odwoławczego wynika, że w dniu 13 stycznia 2012r. spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości na 2012 r., w której wykazała będące w jej posiadaniu grunty o powierzchni 13.7024 ha jako grunty "pozostałe". W piśmie z dnia 9 lutego 2012 r. skarżąca wyjaśniła, że zakupiła wskazane grunty z zamiarem wybudowania ośrodka wypoczynkowego. Z uwagi jednak na niejasne zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy K. nie uzyskała pozwolenia na budowę. Z tego powodu, w ocenie spółki wystąpiły względy techniczne obligujące do zastosowania niższej stawki opodatkowania gruntów.

1.3. Powołaną na wstępie decyzją organ podatkowy pierwszej instancji określił skarżącej spółce zobowiązanie w podatku od nieruchomości za 2012 r. w wysokości 112.360,00 zł w której uznał zakupione przez stronę grunty o powierzchni 13,7024 ha za grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i przyjął stawkę podatkową przewidzianą dla tego rodzaju gruntów. W uzasadnieniu organ podatkowy pierwszej instancji wyjaśnił, że w jego ocenie w sprawie nie wystąpiła przesłanka względów technicznych, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010r. Nr 95, poz. 613 ze zm.; dalej: u.p.o.l.). Stąd też grunty znajdujące się w posiadaniu strony powinny być opodatkowane najwyższą stawką podatkową. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji powołany przez spółkę niejasny zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy K. ma charakter prawny a nie techniczny. Przeszkoda ta nie tkwi w substancji przedmiotu opodatkowania, a tym samym nie stanowi względów technicznych. Ponadto z informacji uzyskanych przez organ podatkowy pierwszej instancji wynika, że ww. grunty nie są skarżone (pismo Referatu Budownictwa i Gospodarki Przestrzennej Urzędu Gminy K. z dnia 4 kwietnia 2011r. a spółka otrzymała zapewnienie dostawy mediów (pismo spółki z dnia 1 marca 2012r.).