Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. I SA/Gd 1324/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Zawiślińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi A.K. i J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 sierpnia 2013 r., sygn. akt [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie ustalenia wysokości podatku od nieruchomości za 2007 rok. 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia 24 października 2012 r., nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Gd 1324/13

UZASADNIENIE

I.

Zaskarżoną decyzją z [...], wydaną na podstawie art. 233 § 2 w związku z art. 243 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: O.p.), Samorządowe Kolegium Odwoławcze [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z [...], nr [...], którą odmówiono wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną Wójta Gminy [...] z [...], nr [...] ustalającą skarżącym A. K. i J. K. podatek od nieruchomości za rok 2007.

Podstawą rozstrzygnięcia Samorządowego Kolegium Odwoławczego był następujący stan faktyczny:

wnioskiem z 23 sierpnia 2012 r. (uzupełnionym 10 września 2012 r.), skarżący J. K. wystąpił o wznowienie postępowania w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2007 r. W uzasadnieniu żądania wskazał nieprawidłowe, w jego ocenie, oznaczenie gruntu w ewidencji gruntów. Zdaniem skarżącego nieruchomość będąca przedmiotem opodatkowania to nieruchomość rolna, podczas gdy organ, ustalając wysokość należnego podatku, zakwalifikował ją jako nieruchomość o innym przeznaczeniu.

Wójt Gminy [...] decyzją z [...] odmówił wznowienia postępowania zakończonego własną decyzją ostateczną z [...], którą ustalono skarżącym wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2007. Jako podstawę prawną wskazano m.in. art. 240 § 1 pkt 5 i art. 241 § 1 O.p. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ pierwszej instancji odniósł się merytorycznie do stanowiska skarżącego i wyjaśnił, że zgodnie z treścią art. 21 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287), podstawą wymiaru podatków stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków. Ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniu podatkowym i w nie ma możliwości przyjęcia do wymiaru podatku danych odmiennych od tych, które wynikają z ewidencji gruntów prowadzonej przez starostwo powiatowe. Z dokonanych ustaleń wynika, że przedmiotowa nieruchomość - działka nr [...], w momencie nabycia przez skarżącego (tj. w czerwcu 1997 r.) sklasyfikowana była w ewidencji gruntów i budynków jako Bp-RIVa, Bp-RV oraz Bp-LIV. Do stycznia 2009 r., tj. do chwili dokonania przez Starostwo Powiatowe [...] aktualizacji użytków należących do skarżącego, była ona sklasyfikowana jako zurbanizowane tereny niezabudowane na użytkach rolnych. Zmiana sposobu oznaczenia przedmiotowej działki z Bp/R na R miała miejsce w styczniu 2009 r. Za okres od dokonania ww. zmiany organ podatkowy dokonał weryfikacji sposobu opodatkowania przedmiotowej nieruchomości w trybach nadzwyczajnych (zmiana decyzji ustalającej, wznowienie postępowania) i ustalił zobowiązanie podatkowe zgodnie z aktualnym oznaczeniem przedmiotowego gruntu w ewidencji gruntów i budynków. Zdaniem organu pierwszej instancji za okres wcześniejszy tj. od momentu nabycia przez skarżącego przedmiotowej działki do momentu zmiany jej klasyfikacji, nie wystąpiły przesłanki, o których mowa w art. 240 § 1 pkt 5 O.p., które uzasadniałyby wznowienie postępowania. Sposób opodatkowania gruntu zgodny był z treścią informacji złożonej organowi podatkowemu przez skarżącego w 2000 r., zaś skarżący nie kwestionował żadnej z wydanych w latach 1997-2009 decyzji wymiarowych i nie korygował złożonej przez siebie deklaracji. Skarżący również w momencie dokonania zmiany klasyfikacji przedmiotowej nieruchomości, pomimo przewidzianego przepisami prawa obowiązku (art. 6 ust. 6 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz art. 6a ust. 5 ustawy o podatku rolnym), nie poinformował organu o okolicznościach mających wpływ na wygaśnięcie obowiązku podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości i powstanie zobowiązania w podatku rolnym.