Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 5 marca 2014 r., sygn. I SA/Go 51/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Niedzielski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędzia WSA Anna Juszczyk-Wiśniewska Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Baczuń po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Gminy z dnia 28 grudnia 2012 r. nr XXV.143.2012 w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawki takiej opłaty na terenie Gminy 1. Stwierdza nieważność uchwały Rady Gminy z dnia 28 grudnia 2012 r. nr XXV.143.2012 w całości. 2. Stwierdza, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Prokuratora Rejonowego wniósł skargę na uchwałę Rady Gminy nr XXV.143.2012 z dnia 28 grudnia 2012 r. w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenie stawki takiej opłaty na terenie Gminy

Prokurator zarzucił zaskarżonej uchwale sprzeczność z prawem, tj.:

art. 6k ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13.09.1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tj.: Dz. U. z 2012 r. poz. 391) polegającą na przyjęciu dwóch metod ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w sytuacji, gdy prawnie dopuszczalnym jest wybór wyłącznie jednej z nich;

art. 6k ust. 1 pkt 1 i art. 6 r ust. 2 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz art. 7 i 168 Konstytucji Rzeczypospolitej Polski poprzez ustalenie wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi bez dokonania należytej i wnikliwej kalkulacji rzeczywistych kosztów funkcjonowania systemu gospodarowania odpadami komunalnymi, a w konsekwencji zmianie ustawowego charakteru kształtowanej daniny publicznej z opłaty, mającej cechować się ekwiwalentnością świadczeń, na należność in meritii podatkową;

art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polski oraz art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20.07.2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 197, poz. 1172 z poźn. zm.) poprzez zamieszczenie w przepisie końcowym dwóch sprzecznych norm prawnych dotyczących daty wejścia w życie uchwalonego aktu prawnego.