Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. IV SA/Gl 71/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Tadeusz Michalik Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga - Gajewska (spr.) Sędzia WSA Beata Kozicka Protokolant Monika Rał po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2014 r. sprawy ze skargi A Sp. j. z siedzibą w B. na uchwałę Rady Miejskiej w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie regulaminu cmentarza komunalnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Rada Miejska w C. zaskarżoną uchwałą z dnia [...] r. nr [...], na podstawie art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594, zwanej dalej w skrócie: "u.s.g.") oraz art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2000 r. nr 23, poz. 295, zwanej dalej w skrócie: "ustawa o cmentarzach"), uchwaliła Regulamin Cmentarza Komunalnego na terenie gminy miejskiej C., określany dalej w skrócie jako: "regulamin". Zgodnie z § 14 ust. 1 tego regulaminu, miejsce pochówku (groby ziemne, murowane oraz miejsca zarezerwowane pod groby) nie mogą być przedmiotem obrotu wtórnego, w szczególności dokonywanego w celach zarobkowych.

W wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa z dnia 29 sierpnia 2013 r., skierowanym do Rady Miejskiej w C. i doręczonym w dniu 2 września 2013 r., M.K. i B. K., domagali się uchylenia przywołanego § 14 ust. 1 regulaminu. Zdaniem ich pełnomocnika wykluczenie możliwości "wtórnego obrotu miejscem pochówku" narusza art. 40 ust. 2 pkt 4 u.s.g., art. 94 Konstytucji RP oraz § 115 w związku z § 143 "Zasad techniki prawodawczej", stanowiących załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. (Dz. U. Nr 100, poz. 908 z późn. zm.), ze względu na przekroczenie granic delegacji ustawowej i uregulowanie w akcie prawa miejscowego materii sprzecznej z ustawą i zasadą swobody umów wynikającą z art. 3531 Kodeksu cywilnego. Zdaniem pełnomocnika, brak jest podstaw do ograniczenia uprawnienia do obrotu prawem majątkowym w postaci miejsca do pochówku, w którym nikt nie został pochowany.