Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. I SA/Kr 1903/14

|Sygn. akt I SA/Kr 1903/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 13 lutego 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), Sędziowie: WSA Piotr Głowacki, WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lutego 2015 r., sprawy ze skarg S.B., na postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 29 września 2014 r. Nr [...],[...],[...],[...],[...], w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej, - s k a r g i o d d a l a -

Uzasadnienie

Postanowieniami z dnia 16 lipca 2014 r. o jednakowych numerach [...] Burmistrz Miasta i Gminy N. działając na podstawie art. 216 i art. 217 § 1 i 2 w zw. z art. 215 § 1 i 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) orzekł o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej w pismach (wezwaniach w trybie art. 155 Ordynacji podatkowej) z 4 września 2013 r. i z 2 grudnia 2013 r. oraz postanowieniach wydanych na podstawie art. 190 Ordynacji podatkowej z 17 września 2013 r., 23 października 2013 r., 30 października 2013 r. - wszystkie oznaczone takim samym numerem [...]. W uzasadnieniu postanowień wyjaśniono, że we wskazanych pismach i postanowieniach omyłkowo podano znak sprawy [...] zamiast prawidłowego [...].

W zażaleniach na te postanowienia S.B. zakwestionował możliwość dokonania przez organ podatkowy zmian ich numerów w wezwaniach i postanowieniach w formie wydania postanowień o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej, zarzucając organowi tym samym naruszenie przepisu art. 215 § 1 Ordynacji podatkowej. W ocenie strony stwierdzone błędy nie noszą znamion oczywistości, a stanowią ingerencję organu podatkowego w treść pism, która prowadzi do zmiany przedmiotu postępowania, którego dotyczą. W konsekwencji tak sformułowanych zarzutów strona zażądała uchylenia zaskarżonych postanowień oraz umorzenia postępowań prowadzonego pod sygnaturą [...], ewentualnie także oznaczonego sygnaturą [...], względnie przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez organ pierwszej instancji.