Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 1 lipca 2015 r., sygn. I SA/Gl 1347/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędziowie WSA Wojciech Organiściak, Teresa Randak (spr.), Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lipca 2015 r. sprawy ze skargi Z. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K. – dalej określany zamiennie skrótem "DIS" – po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w R. z dnia [...] nr [...], którą określono Z. M. – dalej określanego "podatnik", "strona" lub "skarżący" – wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 rok w kwocie [...]zł. działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa /t.j. Dz.U. z 2012r. poz. 749 z późn. zm. – dalej "O.p."/ oraz ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm. dalej "u.p.d.o.f.") – utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
Powodem określenia należnego podatku w innej wysokości niż zeznana przez podatnika były ustalenia kontroli skarbowej przeprowadzonej w firmie A, której właścicielem był podatnik.
W wyniku kontroli nie uznano jako kosztu uzyskania przychodów firmy A wydatków w łącznej kwocie [...]zł, poniesionych na rzecz Klubu "B" z siedzibą w R. ul. [...] za usługi reklamowe. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego organ I instancji stwierdził, iż faktury na sprzedaż usług reklamowych dla A wystawione w 2008 r. przez Klub "B" są nierzetelne, gdyż nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych i jako takie nie mogą stanowić podstawy do zaliczenia w koszty kwoty [...]zł. W konsekwencji podatkową księgę przychodów i rozchodów firmy A za 2008 r., w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na usługi reklamowe udokumentowane fakturami VAT wystawionymi przez Klub "B", uznano za nierzetelną w świetle art. 193 § 2 Ordynacji podatkowej. Organ pierwszej instancji działając na podstawie art. 193 § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, nie uznał ww. ksiąg podatkowych za dowód tego co wynika z dokonanych w nich zapisów za okres i w części dotyczącej stwierdzonych nieprawidłowości. W myśl przepisu art. 23 § 2 ustawy Ordynacji podatkowej organ I instancji odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, gdyż dane wynikające z ksiąg podatkowych uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania.
