Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 marca 2016 r., sygn. I SA/Lu 546/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (sprawozdawca), WSA Małgorzata Fita Protokolant Starszy asystent sędziego Monika Bartmińska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 marca 2016 r. sprawy ze skargi spółki z ograniczoną odpowiedzialnością M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania A. Sp. z o.o. uzupełnionego pismami z dnia [...] grudnia 2014 r. i [...] grudnia 2014 r. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] określającej w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za poszczególne okresy rozliczeniowe od lutego do grudnia 2010 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] Dyrektor UKS dokonał zmiany rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do grudnia 2010 r. Podstawą wydania decyzji były ustalenia dokonane w postępowaniu kontrolnym, które wykazało zawyżenie przez spółkę podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, poprzez ujęcie w rozliczeniach podatkowych (za okres luty, marzec, kwiecień 2010 r.) faktur VAT, które nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych. Z akt sprawy wynika, iż strona zakwestionowane przez organ podatkowy I instancji nabycie towaru w postaci prętów żebrowanych oraz blachy walcówki w miesiącach: lutym, marcu i kwietniu 2010 r. wykazała od jedynego swojego kontrahenta tj. firmy M.C. C. M. C., wobec którego właściwy dla tego podmiotu organ skarbowy poczynił ustalenia, z których wynikało, iż podatnik ten nie nabył towaru, który następnie miał być przedmiotem transakcji ze stroną niniejszego postępowania. W odniesieniu do 45 faktur VAT wystawionych przez M.C., z których łączna wartość podatku naliczonego, obniżającego podatek należny w rozliczeniu strony za miesiące od lutego do kwietnia 2010 r. zamknęła się kwotą: 677.001,94 zł (luty 2010 r. - 140.220,26 zł, marzec 2010 r. -169.549,79 zł, kwiecień 2010 r. - 367.231.89 zł) stwierdzono, że żaden z tych dokumentów nie potwierdza realnie zaistniałego zdarzenia gospodarczego. Jednocześnie Dyrektor UKS uznał, że transakcje udokumentowane przez stronę na rzecz jej czterech kontrahentów (S. sp. z o. o., E. Ł. G., P. sp. z o. o. w upadłości likwidacyjnej oraz T. sp. j.) mają również fikcyjny charakter. Wobec przyjęcia, iż ustalony w sprawie stan faktyczny odpowiada treści hipotezy normy prawnej wynikającej z brzmienia art. 108 ust. 1 w/w ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) organ I instancji określił podatnikowi (decyzją z dnia [...].) kwoty podatku od towarów i usług podlegające wpłacie z tytułu wystawienia łącznie 39 faktur VAT w łącznej wysokości 685.619,00 zł (luty 2010 r.- 142.897.00 zł, marzec 2010 r. - 171.758,00 zł, kwiecień 2010 r. - 370.964,00 zł. W konsekwencji powyższych ustaleń organ I instancji przyjął, iż kwoty podatku należnego wynikające z zakwestionowanych faktur VAT nie podlegają uwzględnieniu w deklaracjach VAT-7 za luty, marzec i kwiecień 2010 r. sporządzonych dla potrzeb rozliczania podatku od towarów i usług, a wykazany w nich podatek podlega wpłacie na podstawie w/w art. 108 ust. 1 ustawy o VAT.