Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 1 marca 2016 r., sygn. II SA/Ol 330/12

Wyłączenie sędziego

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński (spr.) Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Hanna Raszkowska po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku A. Z. o wyłączenie sędziów i referendarzy sądowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie w sprawie ze skargi A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia "[...]" w przedmiocie opracowania ekspertyzy stanu technicznego budynku postanawia odrzucić wniosek.

Uzasadnienie

Prawomocnym postanowieniem z dnia 12 maja 2014 r., sygn. akt II SO/Bk 18/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił wniosek skarżącego - A. Z. z dnia 24 lutego 2014 r. o wyłączenie sędziów i referendarzy sądowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie. W uzasadnieniu stwierdzono, że w warunkach niniejszej sprawy brak jest podstaw do uznania, aby którykolwiek z sędziów, czy referendarzy sądowych posiadał jakiekolwiek subiektywne nastawienie do skarżącego, czy wyniku zainicjowanego przez niego postępowania wpadkowego w przedmiocie prawa pomocy. Podano, że nie wyklucza obiektywizmu w orzekaniu fakt ich wielokrotnego rozstrzygania we wcześniejszych postępowaniach wpadkowych o przyznanie skarżącemu prawa pomocy oraz w postępowaniach o wyłączenie. Wywodzenie przez skarżącego, że wskazane postępowania były prowadzone wadliwie oraz z brakiem poszanowania jego praw jako strony oraz bez wysłuchania jego argumentów - stanowi jedynie zwerbalizowanie jego subiektywnego odczucia i nie stanowi o wystąpieniu obiektywnej przesłanki uzasadniającej wyłączenie z uwagi na brak bezstronności. Stwierdzono, że brak jest podstaw, aby wywodzić, że wielokrotność orzekania przez sędziów i referendarzy sądowych danego sądu w sprawach strony automatycznie powoduje u tych osób negatywne ukierunkowanie wyników orzeczeń, jak również że takie ukierunkowanie może być wywołane faktem zaskarżania tych orzeczeń do sądu wyższej instancji. Do istoty pracy sędziego i referendarza sądowego należy bowiem możliwość poddania ich orzeczeń kontroli instancyjnej. Nawet jeśli sformułowana przez sędziego, czy referendarza sądowego ocena prawna w innej sprawie okazała się nieprawidłowa, to nie jest to okoliczność obiektywnie uprawdopodabniająca istnienie wątpliwości co do bezstronności tej osoby, bowiem nie świadczy o jakimkolwiek jej osobistym stosunku do strony, czy występowaniu sytuacji osobistego "uwikłania" w sprawę strony. Nie podzielono jednocześnie argumentacji skarżącego deprecjonującej składane oświadczenia sędziów wskazujące na brak okoliczności uzasadniających ich wyłączenie na podstawie art. 19 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a. Wskazano ponadto, że fakt orzekania w poprzednich postępowaniach wpadkowych nie jest także podstawą do wyłączenia z mocy art. 18 § 1 pkt 6a p.p.s.a.