Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 stycznia 2017 r., sygn. I SA/Kr 1180/16

|Sygn. akt I SA/Kr 1180/16 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 13 stycznia 2017 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Piotr Głowacki, Sędziowie: WSA Paweł Dąbek, WSA Urszula Zięba (spr.), Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2017 r., sprawy ze skargi G. Z., przy uczestnictwie K.K., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 11 lipca 2016 r. Nr [...], w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2016 r., , , I. uchyla zaskarżoną decyzję,, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz, skarżącej koszty postępowania w kwocie 1141 zł (tysiąc sto czterdzieści, jeden złotych)., ,

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 27 stycznia 2016r., nr [...] Prezydent Miasta [...], działając w oparciu o art. 207 § 1 w zw. z art. 21 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 201r., poz. 613 ze zm., dalej jako: "o.p."), art. 2-6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2014r., poz. 849 ze zm., dalej jako: "u.p.o.l.") oraz Uchwały nr XV/291/15 Rady Miasta Oświęcim z dnia 25 listopada 2015r. w sprawie wysokości stawek podatku od nieruchomości (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2015r., poz. 7415) - ustalił dla G. Z. i K. K wymiar podatku od nieruchomości na 2016r. w kwocie 38.041,00 zł, płatny w czterech ratach szczegółowo określonych w decyzji.

W odwołaniu od ww. decyzji podatniczka zarzuciła wydanie jej z rażącym naruszeniem: art. 120, art. 121 §1, art. 122, art. 123 §1, art. 187, art. 200 §1, art. 210 §1 i §4 o.p. oraz art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l., przez nieuwzględnienie faktu, iż niezależny od podatników brak dostępu do wody i kanalizacji, skutkował zaistnieniem tzw. "względów technicznych", wyłączających nieruchomość spod opodatkowania oraz poprzez nieuwzględnienie faktu, iż opodatkowana nieruchomość nie była użytkowana w działalności gospodarczej podatniczki. W uzasadnieniu odwołania podano, że decyzja organu I instancji nieprawidłowo wskazała, że przedmiotem opodatkowania były budynki niemieszkalne, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (200m2x21,09zł) oraz grunty związane z działalnością gospodarczą (42279m2x80zł), a łączna wysokość podatku wynosiła 38.041,00zł. Zarzucono, że decyzja nie uwzględniała korekt deklaracji IN-1 złożonej przez podatniczkę, odnośnie lat 2008-2013, jak i złożonej po raz pierwszy deklaracji IN-1 (K. K. odnośnie 2014r.) a także okoliczności faktycznych, powodujących zaistnienie "względów technicznych", uniemożliwiających prowadzenie na przedmiotowym terenie jakiejkolwiek działalności. Podniesiono, że przedmiotowa nieruchomość była w posiadaniu osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej (K.K. oraz osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą (G. Z. która jednak nieruchomości tej nie wykorzystywała w swojej działalności gospodarczej. Wskazano na okoliczność, że istniejący brak mediów na nieruchomości nie był związany z przyczynami, leżącymi po stronie podatnika, lecz związany był z przyczynami obiektywnymi, niezależnymi od niego i w ten sposób uniemożliwiającymi prowadzenie działalności gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości. Powołano się na wyrok NSA w Warszawie z 17 listopada 2005r., sygn. akt FSK 2319/04 i stwierdzono, że w przedmiotowym przypadku zaszła analogiczna sytuacja, w której nieruchomość nie tylko nie była, ale także ze względów technicznych nie mogła być wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej. Zdaniem podatniczki, prawidłowy wymiar podatku, powinien być ustalony odnośnie budynków lub ich części niewymienionych w punkcie "a" do "d", tj. 200m2x6,74=1.348,00zł oraz pozostałych gruntów, tj. 42.279 m2x0,23zł=9.724,17zł. Łączny prawidłowy wymiar podatku, według podatniczki, wynosić powinien 11.072,17zł. Wobec powyższego, wniesiono o uchylenie decyzji organu I instancji.