Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2017 r., sygn. IV SA/Wa 2702/16

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj Sędzia WSA Grzegorz Rząsa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 14 marca 2017 r. sprawy ze skargi M. K. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] sierpnia 2016 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska na rzecz skarżącej (M. K.) kwotę 100 zł (słownie: stu złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

IV SA/Wa 2702/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2016 r. Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska po rozpatrzeniu zażalenia M. K. utrzymał w mocy postanowienie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] lipca 2016 r., znak: [...], którym odmówiono uzgodnienia w zakresie ochrony przyrody warunków zabudowy i zagospodarowania działki nr [...], obręb [...], gmina [...] dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego, jednorodzinnego.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia organ wskazał, że pismem z dnia [...] czerwca 2016 r. Wójt Gminy [...] zwrócił się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z wnioskiem o uzgodnienie w zakresie ochrony przyrody projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego, jednorodzinnego, na działce nr ewidencyjny [...], obręb [...], gmina [...].

Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w [...] postanowieniem z dnia [...] lipca 2016 r. odmówił uzgodnienia w zakresie ochrony przyrody przedłożonego projektu decyzji o warunkach zabudowy dla planowanej inwestycji. Uzasadniając swoje stanowisko organ I instancji wskazał, że wnioskowane przedsięwzięcie zlokalizowane jest w granicach obszaru Natura 2000 [...] ([...]). Wywodzono, że realizacja projektowanego zamierzenia inwestycyjnego narusza art. 33 ust 1 ustawy o ochronie przyrody, ze względu na to, że planowane przedsięwzięcie może znacząco negatywnie oddziaływać na obszar Natura 2000, gdyż realizacja planowanej inwestycji będzie powodować utratę siedlisk lęgowych lerki i lelka, a także utratę siedlisk żerowiskowych orlika krzykliwego. Organ I instancji wskazał również, że teren inwestycji może stanowić miejsce żerowiskowe ptaków takich jak: kania czarna, bocian biały czy żuraw.