Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 27 kwietnia 2017 r., sygn. IV SA/Gl 878/16

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik, Sędziowie Sędzia NSA Szczepan Prax, Sędzia WSA Renata Siudyka (spr.), Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2017 r. sprawy ze skargi S. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uznania dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta C. z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

Prezydent Miasta C. decyzją z dnia [...] nr [...] wydaną na podstawie art. 104, art. 107, art.109 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 2 pkt 3, pkt 9, art. 5 ust. 3, art. 8b, art. 25 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 169 ze zm.) uznał S. G. za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych wobec osoby uprawnionej L. G.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że pomimo skutecznego wezwania dłużnik alimentacyjny nie stawił się do siedziby Ośrodka, czym uniemożliwił przeprowadzenie wywiadu alimentacyjnego. Jednocześnie stwierdził, że zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów w przypadku uniemożliwienia przez dłużnika alimentacyjnego przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego, odmowy złożenia oświadczenia majątkowego, odmowy zarejestrowania się jako osoba bezrobotna, odmowy zarejestrowania się jako osoba poszukująca pracy w przypadku braku możliwości zarejestrowania się jako osoba bezrobotna lub odmowy podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w tym udziału w szkoleniu, stażu lub przygotowaniu zawodowym, organ właściwy dłużnika wszczyna postępowanie o uznanie dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Wobec powyższego w dniu 21 marca 2016 r. zostało wszczęte postępowanie o uznanie dłużnika za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Organ I instancji wskazał, że w toku postępowania S. G. również nie wyjaśnił przyczyn niestawiennictwa. Ponadto ustalił na podstawie zebranej dokumentacji, że przez okres ostatnich 6 miesięcy dłużnik alimentacyjny nie wywiązywał się ze zobowiązań alimentacyjnych w kwocie nie niższej niż 50% kwoty bieżąco ustalonych alimentów. W tym stanie rzeczy - w opinii organu I instancji - zaistniały przesłanki z art. 5 ust. 3 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów uzasadniające uznanie S. G. za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych.