Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 sierpnia 2017 r., sygn. IV SA/Po 507/17

Bezrobocie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Józef Maleszewski Sędziowie WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak WSA Maciej Busz (spr.) Protokolant sekr. sąd. Agnieszka Walocha po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 sierpnia 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia 11 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

IV SA/Po 507/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 07 maja 2014 r. Starosta Poznański, na podstawie art. 9 ust. 1 pkt. 14 lit. a i b, art. 2 ust. 1 pkt. 2, oraz art. 71 ust. 1 i 2 ustawy o promocji zatrudnienia (Dz. U. z 2013 r. poz. 674 ze zm., zwanej dalej u.p.z.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 Kodeksu postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, zwanej dalej: Kpa) odmówił przyznania skarżącemu prawa do zasiłku.

Organ ustalił następujący stan faktyczny w sprawie.

W dniu 16 stycznia 2014 r. skarżący zarejestrował się w Powiatowym Urzędzie Pracy.

Decyzją z tego samego dnia Starosta orzekł o uznaniu skarżącego za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania prawa do zasiłku.

Na skutek odwołania się skarżącego od powyższej decyzji Wojewoda, decyzją z 13 marca 2014 r. uchylił decyzję organu I instancji - w części dotyczącej odmowy przyznania prawa do zasiłku i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania.

W związku z wytycznymi organu odwoławczego organ I instancji, pismem z dnia 19 marca 2014 r. zwrócił się do skarżącego o przesłanie zaświadczenia stwierdzającego: okres, za który wypłacono ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, wysokość ekwiwalentu oraz czy opłacono od niego składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy. Organ zwrócił się również do byłego pracodawcy skarżącego o podanie informacji, kiedy skarżący wystąpił z prośbą o wydanie zaświadczenia o zakończeniu pracy.

Organ stwierdził, po analizie dokumentacji sprawy i przepisów prawnych, że nie znajduje podstaw do przyznania prawa do zasiłku. Starosta przywołał § 5 ust. 1, § 8 i § 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 12 listopada 2012 r. w sprawie rejestracji bezrobotnych i poszukujących pracy (Dz.U. z 2012 r., poz. 1299, zwanego dalej: Rozporządzeniem) i podniósł, że skarżący nie poinformował organu o przeszkodach uniemożliwiających mu przedłożenie zaświadczenia o zakończeniu pracy i wysokości osiąganego z tego tytułu wynagrodzenia, na które powoływał się w toku sprawy. Zdaniem organu dokumentacja sprawy wskazuje natomiast, że nie istniały przeszkody do uzyskania przez skarżącego zaświadczenia o okresie wykonywania pracy i osiąganym z tego tytułu wynagrodzeniu, poza wynagrodzeniem za miesiąc grudzień 2013 r., wypłaconym według oświadczenia zainteresowanego 10 dnia następnego miesiąca, niezwłocznie po ustaniu pracy. Podniesiono także, że brak informacji o uzyskanym wynagrodzeniu za miesiąc grudzień, nie był przeszkodą w dokonaniu rejestracji, a jedynie w ustaleniu prawa do zasiłku w dniu rejestracji. Po dokonaniu rejestracji bezrobotny ma możliwość uzupełnienia w ciągu 7 dni dokumentacji potwierdzającej jego prawo do zasiłku.