Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 września 2017 r., sygn. III SA/Kr 687/17

Drogi publiczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Sudyka WSA Ewa Michna Protokolant sekretarz sądowy Honorata Kuźmicka-Wełna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2017 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Zakopanem na uchwałę Rady Miasta Zakopane z dnia 30 grudnia 2003 r. nr XV/147/2003 w przedmiocie ustalenia strefy płatnego parkowania, stawek opłat za parkowanie oraz sposobu ich pobierania skargę oddala

Uzasadnienie

W dniu 30 grudnia 2003 r. Rada Miasta w Zakopanem podjęła uchwałę nr XV/147/2003 w sprawie: ustalenia strefy płatnego parkowania, opłat za parkowanie pojazdów samochodowych na drogach publicznych Miasta Zakopane oraz określenia sposobu pobierania opłaty. Jako podstawy prawne podjęcia tejże uchwały wskazano art. 13 ust. 1 i 3, art. 13b ust. 1, 2, 3, 4, 5, art.13f, art. 40d ust 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

Powyższą uchwałę zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, Prokurator Rejonowy w Zakopanem w piśmie z dnia 31 maja 2017 r., wnosząc stwierdzenie jej nieważności w całości.

Prokurator wyjaśnił, że art. 13 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy konstytuuje obowiązek ponoszenia opłaty za parkowanie pojazdu samochodowego w strefie płatnego parkowania. Natomiast art. 13b stanowi uszczegółowienie tego obowiązku, wskazując między innymi w ust. 1, że opłatę za parkowanie w strefie płatnej można pobierać tylko w wyznaczonym miejscu w określonych dniach i w określonych godzinach lub całodobowo. Swobodę decyzji w zakresie ustalenia strefy płatnego parkowania przepis art. 13b ust. 3 ustawy o drogach publicznych pozostawia radzie miasta (radzie gminy).

Ustawa o drogach publicznych w art. 13 ust. 1, który to przepis stanowił podstawę uregulowań zawartych w uchwale wskazuje, że opłatę pobiera się za postój pojazdów samochodowych w strefie płatnego parkowania, w wyznaczonym miejscu, w określone dni robocze, w określonych godzinach lub całodobowo. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest zakaz domniemania kompetencji, gdyż normy kompetencyjne winny być interpretowane w sposób ścisły i literalny.