Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 25 lipca 2018 r., sygn. I SA/Bk 82/18

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz (spr.), Sędziowie asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska,, sędzia WSA Jacek Pruszyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 lipca 2018 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 rok oraz odsetek za zwłokę od należnych zaliczek na ten podatek oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Sądu decyzją z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...], Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...], określającą K. M. (dalej również jako "Skarżący") zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w sposób odmienny od zadeklarowanego.

W decyzji wskazano, że w 2013 r. Skarżący był zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, a przedmiotem prowadzonej działalności było między innymi świadczenie usług budowlanych. Podatnik wyjaśniał, że część realizowanych prac budowlanych zostało wykonanych z udziałem podwykonawców, firm prowadzonych przez M. B. i M. B.. Twierdzeniom tym organy nie dały wiary stwierdzając, że ujęte w rozliczeniu za poszczególne kwartały 2013 r. faktury wystawione przez M. B. i M. B. nie dokumentują faktycznych zdarzeń gospodarczych. Zdaniem organów usługi budowlane nie zostały wykonane przez podmioty widniejące na wystawionych fakturach. W konsekwencji zakwestionowano prawo Skarżącego do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów "pustych" faktur.

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wskazał, że w 2013 r. Skarżący zarejestrował w ewidencjach zakupu 8 faktur wystawionych przez M. B. na łączna wartość netto 280.500 zł. M. B. był kilkukrotnie przesłuchiwany na okoliczności związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Elementem łączącym złożone wyjaśnienia jest brak podstawowej wiedzy w przedmiocie rzekomo realizowanych prac budowlanych. M. B. nie potrafił wskazać miejsc wykonanych prac, innych firm, wspólnie z którymi równolegle rzekomo wykonywał prace budowlane, osób przez niego zatrudnianych. Pomimo potwierdzenia współpracy ze Skarżącym - nie wskazał jaki był jej zakres, jakie prace wykonał na jego rzecz, w jaki sposób się rozliczano, czy prace wykonał samodzielnie czy z wykorzystaniem podwykonawców. Opisując świadczone usługi posługiwał się wyłącznie uogólnieniami, bądź zasłaniał się niepamięcią. W ocenie organu zeznania te nie potwierdzają faktu, iż M. B. wykonywał prace budowlane na rzecz Skarżącego.