Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 lutego 2019 r., sygn. I SA/Wr 722/18

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Sędziowie: sędzia WSA Piotr Kieres (sprawozdawca), sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk, Protokolant: starszy specjalista Katarzyna Motyl, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lutego 2019 r. sprawy ze skargi: G. Z. - M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia z tytułu podatku od towarów i usług za listopad 2015 r. kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym oraz kwoty podatku do zapłaty uchyla zaskarżoną decyzję w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej jako: DIAS, Organ II instancji, Organ odwoławczy) z [...] maja 2018 r. nr [...], którą utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. (dalej jako: NUS, Organ I instancji) z [...] lutego 2018 r. nr [...] określającą pani G. M. (dalej jako: Podatnik, Strona skarżąca, Skarżąca) w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2015 r.: kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, w tym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 693,00 zł oraz podatek do zapłaty z tytułu wystawienia faktury VAT z wykazanym podatkiem w wysokości 724.500,00 zł. Ze stanu faktycznego przyjętego przez organy wynika, że Strona skarżąca w 2015 r. na nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w Ś. prowadziła działalność gospodarczą w postaci pensjonatu M. W deklaracji dla podatku od towarów i usług za listopad 2015 r. wykazano kwotę zwrotu do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 693,00 zł (uwzględniająca kwotę z poprzedniej deklaracji w wysokości 255,00 zł). W złożonej 15 stycznia 2015 r. korekcie deklaracji VAT-7 za listopad 2015 r. Skarżąca ujęła podatek należny wynikający z faktury nr [...] z 27.11.2015 r. o wartości netto 3.150.000,00 zł i podatku VAT 724.500,00 zł wystawionej na rzecz podmiotu A Sp. z o.o. z tytułu sprzedaży wspomnianej nieruchomości gruntowej zabudowanej położonej w Ś., na której prowadziła działalność gospodarczą - pensjonat M. (stawka 23 %). Kupująca spółka rozliczyła wynikający z faktury podatek naliczony w deklaracji VAT-7 i wykazała kwotę podatku naliczonego do zwrotu i zwrot ten otrzymała. Organ przeprowadził czynności sprawdzające dotyczące transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej w dniu 8 września 2016 r. Strona skarżąca dokonała korekty wspomnianej faktury z 24 października 2016 r. - do zera, wskazując jako jej przyczyny: nie podleganie sprzedaży objętej fakturą ustawie o podatku od towarów i usług z uwagi na jej art. 6 pkt 1 oraz brak zapłaty ceny transakcji. Faktura korygująca została przesłana kontrahentowi i odebrana 3 listopada 2016 r. Następnie postanowieniem z 4 listopada 2016 r. NUS w L. wszczął postępowanie podatkowe wobec Strony skarżącej w zakresie podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2015 r., które zakończyło się wydaniem decyzji. W rozstrzygnięciu tym uznano, iż faktura z 27 listopada 2015 r. dotyczy transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w oparciu o art. 6 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 ze zm.) - dalej jako uVAT, nie podlega opodatkowaniu tymże podatkiem, a więc Strona skarżąca zawyżyła podatek należny z tego tytułu. Równocześnie skoro dla czynności spoza zakresu opodatkowania została jednak wystawiona faktura z wykazanym podatkiem to w oparciu art. 108 ust. 1 uVAT wystawca takiej faktury obowiązany jest uiścić wykazany w niej podatek. Jako argumentację na poparcie kwalifikacji czynności udokumentowanej przedmiotową fakturą jako pozostającą poza zakresem opodatkowania uVAT organ powołał się na przepis art. 2 pkt 27e uVAT, w myśl którego zorganizowana część przedsiębiorstwa to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych - w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Podstawowym zaś wymogiem jest to aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespól składników majątkowych i niematerialnych (w tym zobowiązań), a następnie wydzielenie tego zespołu składników na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. W zakresie pojęcia przedsiębiorstwa odniesiono się - z uwagi na brak stosownej definicji w uVAT do przepisu art. 55 1 Kodeksu cywilnego. W konkluzji uznano, że za kwalifikacją przyjętego stanu faktycznego jako wypełniającego hipotezę normy prawnej z art. 6 pkt 1 uVAT przemawiają następujące okoliczności: